Ucieczka w przestrzeń

[Marcin Sztelak]

Unosisz się na wodzie, więc jesteś
z drewna. Lżejszego od powietrza.

W górę, pora na odlot poprzez warstwy.
Tu, na dole gęste jak sos
z muchomorów.

Zbieranych podczas pełni 
albo na ciemnej stronie.
Oznaczonej zakazem postoju,
pomijając dni wolne. Od likantropi.

To nie ma znaczenia, kiedy z przebitych
chmur cieknie. W piekle powódź
a na ziemi ciągłe zderzenia
arek. Zbudowanych naprędce
z surowców uznawanych za wtórne.

Właśnie oglądasz pierścienie Saturna,
wyrywając kamienie na pamiątkę.

[Grain]

Niepokjąca końcówka.

A Onufry Zagłoba ostrzegał w obozie regimentarzy do czego prowadzi gorzałka i sos z mormoranda po nosem.

[Miranda Calle]

No, toś uwarzył. Kosmiczną zupę z grzankami - surowcami wtórnymi (pozornie).
Wokół wzburzone morze, tylko twoja dłoń - stały ląd.
Deszczodziej z Ciebie, wiesz?

[Akte]

Faktycznie, niepokojący. Muszę nad nim pomyśleć. To jakby ucieczka w nieznane. Trochę potopu, trochę śmierci. Pomyślę.