|
nakarmić trupa
|
17-10-2011, 13:12
szkielet wypada
nie najgorzej z plakatu poduszka przez okno bateria wyczerpana wrak mówią beczka mówili teraz tylko Pani albo żyła będę martwa
Miejmy nadzieję, że baba do lekarza będzie przychodzić, póki żyjemy.
To ja poproszę o wieczór autorski. Autor będzie wiedział, co ma na myśli.
Dla mnie ten wiersz to eksperyment poetycki o zbyt wysokim poziomie abstrakcji. Przypomina obrazek ułożony z puzzli słów i to za pomocą wpychania jak leci.
Granice mego języka bedeuten die Grenzen meiner Welt. [L. Wittgenstein w połowie rozumiany]
Informuję, że w punktacji stosowanej do oceny zamieszczanych utworów przyjęłam zasadę logarytmiczną - analogiczną do skali Richtera. Powstała więc skala "pozytywnych wstrząsów czytelniczych".
17-10-2011, 14:54
Nataszo - dziękuję za komentarz.
No cóż, widzę że jestem tutaj bardzo niezrozumiany. Chodziło mi o anoreksję. Pozdrawiam.
Miejmy nadzieję, że baba do lekarza będzie przychodzić, póki żyjemy.
18-10-2011, 23:49
Jeden z najlepszych wierszy na forum. Świetna gra słów. Ja nie zrozumiałem. Zrozumiałem po swojemu. Jeśli nawet jest to temat dla mnie drętwy, to podany w postaci mistrzowskiej. Rzadko to robię ale zapraszam do siebie, chyba staramy się uzyskać pewien stopień abstrakcji. Oczywiście, Ty z lepszymi efektami.
serdecznie pozdrawiam
jestem nikim i niczym
Oj zdecydowanie jestem na tak.
Choć ciężko się tu doszukać jakiegoś ogólnego sensu (tyle znaczeń, ilu czytelników  ), to wszystko jest dobrze spasowane i tworzy zgrabną, ładnie brzmiącą całość. Podoba mi się, że każdy wers zmusza do myślenia, daje pozory zrozumienia na zachętę po to, by potem wciągnąć jeszcze bardziej. Nie rozumiem, ale lubię 
|
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
