cykl "seria dziwnych ruchomych obrazów"

[RootsRat]

wyobrażam sobie kolesia, który pisze wiersz bezpośrednio na klawiaturze. On, jego myśli, poczucie odnalezienia mostu, czyli połączenia z tym, co w głowie oraz z tym, co na papierze (klawiaturze), czyli widzialne dla czytelnika. Obłęd - tego się nie da połączyć...

Hm, a ja tak właśnie piszę... Nauczyłem się przelewać myśli bezpośrednio na monitor. Hm, ciekawostka: największą wenę mam zawsze w pracy, a pracuję w wielkim 4-piętrowym biurowcu. - ponad 300 osób. Może to skupienie ludzi wokół, stuk klawiatur i szum drukarek? Pelikan skąpany w smole okazuje się w środku robotem, bezwolną maszyną posłuszną ukrytemu za sceną lalkarzowi, który z pilotem w ręku steruje jego poczynaniami...?

Ten ostatni kawałek ma coś w sobie, mimo że poprzednie obrazy bardziej mi się podobały, może dlatego że były miniaturowe. Ten jest rozciągliwy. Co nie znaczy, że zły. Inny.

[Tajm]

Może my też jesteśmy tylko lalkami Lecz z perspektywy lalki, wszystko co lalkowe jest prawdziwe. nasze domki dla lalek itd. Sztuczne plastikowe domki na zewnątrz. Może jesteśmy tylko bandą :edit:. A pelikan to niewinna ofiara naszej nieskończonej głupoty.
Cieszę się Rootcie że się podoba

Pozdrawiam Czas

---

nowe coś:

dziury

dziura w suficie
oko świadomości
dziura w ścianie
język demona
dziura w mojej głowie
ręce szaleńca

[Sundance Kid]

Zrobiło na mnie wrażenie, Tajm. "Minimum słów, maksimum treści" - jak przyjął Przyboś.

Polecam Ci ten kawałek, bo skojarzył mi się z "Dziurą" :

http://www.poema.art.pl/site/itm_4566_os...hotel.html

Pozdrawiam.

[Tajm]

Bardzo dziękuję Kidzie A wiersz na prawdę przedni (nie mój, ten polecony;])

pozdrawiam czas

[Tajm]

Fale

stan bezgrawitacyjności
znów jest niebieski
rozpędzone fotony
przycupnęły na gałęzi
by posłuchać szumu
fal bezruchu

zainspirowany kolażem Max'a Ernst'a "bliska dojrzałość albo plejady"

[Noir]

Witam,
Bardzo mi się podobają te teksty, plastyczność ale szczególnie dźwięczność poszczególnych zwrotek.
Jestem na Tak

[Tajm]

Noir dziękuję bardzo

[Tajm]

dorzucam obraz do ostatniego wiersza.

pod obrazem widnieje opis "Dojrzewanie nie zniszczyło jeszcze delikatnego piękna naszych plejad/ Nasze spojrzenie koncentruje się na spadającym kamieniu/ Grawitacja fal jeszcze nie istnieje."

[Tajm]

kiedyś, dawno temu, pewien tekst wstawiłem na forum, stwierdziłem że pasuje do tych obrazów.

Rozbita szklanka

rozpruła moje wnętrze
przełamałem barierę dźwięku
słowa stały się
bezkształtne
szklane
niecierpliwe
rozleciały się w kosmos

---

*** (i jawa na śnie)

i jawa na śnie
zachrypnięte nietoperze
w nietrwałej rzeczywistości
niebieski pokój
wypełniony mną

zainspirowany: Joan Miro "zdjęcie - to jest kolor moich snów"


http://www.wholesaleoilpainting4u.com/AD..._M194.html

[Szach-Mat]

niezwykle kolorowa poezja, czyta się z prawdziwą przyjemnością. OK.



Pozdrawiam.

[Tajm]

Dziękuję za ten komentarz.

serdecznie pozdrawiam

[Artychryst]

Jejku, to jest bardzo fajne, miejscami bezsensowne, ale co z tego - sztuka to piękno, a nie sens, prawda? (nieprawda! ale i tak mi się podoba; )

bardzobardzobardzo. Szczególnie chyba... sam nie wiem... chyba "skroń pomarszczona od kantów książek" oraz cały obrazek "resztki snów".

Pozdrawiam; )

[Tajm]

dawno nie odpowiadałem na swój temat. dziękuję Ci bardzo za tą przychylną opinie. postaram się coś wrzucić w najbliższym czasie do tego wątku, lecz bez obietnic.

pozdrawiam czas

[Szaden]

Pełen metafor, ale jednocześnie nieenigmatyczny opis. Bez kombinowania można sobie to wyobrazić. Te ruchome obrazy (jak sam to nazwałeś) pojawiają się w głowie. I tu plus za to, że tytuł naprawdę pasuje do treści.
Wiersz nie jest aż tak niemożliwy i dziwny. Owszem, opisuje rzeczy nierealne, ale dające się ogarnąć i zobrazować.

Podobało mi się też płynne przechodzenie między tematami. Poszczególne elementy jakoś tak pasują do siebie i od razu widać, że mamy do czynienia z większą całością. Niestety potem te nowe kawałki już były tak jakby oderwane, tak że liczę na jeszcze jedną powiązaną serię.

Mój ulubiony fragment to ten o pobudce w środku nocy, z tym, że jako dziecko wbiłem sobie do głowy, że po 3 wszystkie potwory mają urlop i gdy budzę się po tej godzinie zasypiam bez strachu Coś z tego zostało mi do dziś i po tej 3 śpi się najlepiej.

[Tajm]

Jeśli nie odczuwa się ruchu w innych kawałkach, jest to tylko i wyłącznie moja porażka. Nie pierwsza i ostatnia. Ogólnie cały cykl miał być, lub będzie, poświęcony właśnie sztuce futurystów i surrealistów w jednym. Miały być, lub będą to serie jak i pojedyncze obrazy, tworzące w pewnym sensie galerię. Takie było moje wyobrażenie. Co z tego będzie, zobaczymy.
Dziękuje za rozbudowaną opinie jak i również pragnę zauważyć że miałem podobne historie w dzieciństwie z godziną "3".

serdecznie pozdrawiam
czas