Zbłąkany

[wojbik]

Takie cuś stworzone przez wojżbika, bo mu smutno. Bo tak.

Obijam się po pokoju,
zimnych ścianach, podłodze,
w końcu padam – jak zwierzę u wodopoju,
i kulę się w trwodze.

Nie mogę tego znieść,
nie mogę znaleźć zajęcia,
ani przestać czekać na wieść.

A kiedy już wrócisz,
wezmę cię w objęcia,
i spytam czemu znów się smucisz.

Ale tak się nie stanie,
nie wrócisz w tym, ani innym roku,
a mi pozostanie wieczne czekanie,
bo nie znajdę miejsca przy żadnym innym boku.

[FantaSmaGoria]

Dobrze wiesz co sądzę o tym wierszu
Nie odbiegasz od swojego stylu i jesteś konsekwentny.
I co najważniejsze - rozwijasz się!
Czekam na kolejne wiersze.

[księżniczka]

skulam się w trwodze.

Kulę się, lepiej i chyba poprawniej. Porównanie do zwierzęcia u wodopoju nietrafione w tym przypadku, moim zdaniem. "Na wieść" w drugiej zwrotce nie jest potrzebne. Treść w porządku, ale coś mi w wykonaniu nie gra.

[wojbik]

@Księżniczka
Poprawiłem. Zgodnie z zaleceniami.
I dzięki za komentarze, Drogie Panie ^^

[Kali]

Ładnie, zgrabnie...
Ja jestem na tak, mimo, że to znany i lubiany przez bardzo wielu wierszokletów temat.


pozdrawiam,
Kali