Winokrwiona

[wojbik]

Nie tak to się miało skończyć,
nie miało być przy tobie śmierci czy strachu,
żadne z nas nie miało we krwi broczyć,
a tym bardziej usnąć w marmurowym gmachu.

Pamiętasz? To było takie niewinne,
o tak, byłaś śliczna tak bardzo,
i mój wielki błąd, bo osądziłem mylnie,
nie zważając na oczy pokryte jakby sadzą.

Czułem się jak w raju, gdy swe kły,
wbiłaś w mój tak ludzki kark,
nie zważałem na smak w ustach mdły,
choć sam poczułem się niby wrak.

Tak piękna, zza grobu uwiodłaś,
namiętnym spojrzeniem gdym słabym był,
swój przeklęty los z mym przeplotłaś,
i sprawiłaś bym wśród umarłych żył.

[pannalawenda]

Czuję wampiryczny powiew... Lubię te klimaty

Jest jednak trochę powtórzeń i dość drażniących "tak, takich"

Nie tak to się miało skończyć,
nie miało być przy tobie śmierci czy strachu,
żadne z nas nie miało we krwi broczyć,
a tym bardziej usnąć w marmurowym gmachu.

Pamiętasz? To było takie niewinne,
o tak, byłaś śliczna tak bardzo,
i mój wielki błąd, bo osądziłem mylnie,
nie zważając na oczy pokryte jakby sadzą.

W dalszej części wiersza podobnie.

"nie zważając na oczy jakby pokryte sadzą" brzmiałoby lepiej.

Ogólnie nie jest źle Całokształt przyjemny

[FantaSmaGoria]

A mi się podoba
Nawet bardzo.
Trzecia zwrotka trochę przegadana, ale reszta mi się podoba.
Tytuł to jak rozumiem neologizm, albo po prostu w swojej ignorancji z niczym takim się nie spotkałam, nie wiem.
Zdecydowanie jeden z najlepszych wierszy, które napisałeś. O ile nie najlepszy!

[Insomnia]

No nawet ciekawie wybrnąłeś z tematu. No plus popraw to co pannalawenda napisała i będzie dobrze.

[wojbik]

Nie tak to się miało skończyć,
nie doznać było przy tobie śmierci czy strachu,
żadne z nas nie powinno we krwi broczyć,
a tym bardziej usnąć w marmurowym gmachu.

Pamiętasz? To było takie niewinne,
o tak, byłaś śliczna bardzo,
i mój wielki błąd, bo osądziłem mylnie,
nie zważając na oczy pokryte jakby sadzą.

Czułem się jak w raju, gdy swe kły,
wbiłaś w mój tak ludzki kark,
nie zważałem na smak w ustach mdły,
choć sam poczułem się niby wrak.

Tak piękna, zza grobu uwiodłaś,
namiętnym spojrzeniem gdym słabym był,
swój przeklęty los z mym przeplotłaś,
i sprawiłaś bym wśród umarłych żył.

---
Jedyne co mi się udało uklecić