Wiersz surowy

[Marcin Sztelak]

Półprodukt, zaczyn, od zawsze
w nietrwałej formie.
Lepszy czy gorszy – mało znaczy
jako że słowo pada.

Niepodatne na wzrosty, a życie
nigdy nie odpuszcza.
Szczególnie w aspekcie ciągłej
zmiany.

Której podlegamy, chociaż właściwiej
– polegniemy.
Jak przystało na człowieka, zawsze
z niewypalonej gliny.

[Julia]

Jak przystało na człowieka, zawsze
z niewypalonej gliny.

Mnie zaciekawił, jest w nim coś niepokojącego, taki niewidoczny kolec

[Gunnar]

Jak przystało na człowieka, zawsze
z niewypalonej gliny.

Póki niewypalona to daje się kształtować.
Gorzej jak już wypalona, a nie w takim kształcie jakbyśmy sobie życzyli.
Wtedy to już tylko może się strzaskać o kamienną podłogę.