Umżyć

[wojbik]

Snując się wokół,
jak żywy trup,
na dodatek pozbawiony nóg,
próbuję odnaleźć spokój.

Niby wszystko w porządku,
oddycham, a me serce bije,
słowem – zdrowo żyję,
ale pewien cień dotrzymuje mi kroku.

Zamyka mnie w swych dłoniach,
oszarza, obrzydza i niweczy,
wszystkie moje usercone rzeczy,
i dusi płomień w swych ramionach.

Miota ciałem po świecie, ducha gwałci,
najpierw zabija, potem każe żyć,
jedyne co pozostaje, to pójść się spić,
gdy ktoś za dobro ci złem płaci.

Cień zmusza się do płaczu,
roni łzy nad naszą kupką kości,
zsyłając dla nich czas samotności,
byle tylko kroplą szpiku się uraczył.

W czasie tym karmi nas bez końca,
koniecznym życiem i śmiercią,
pozdrawiając niemą pieśnią,
promyki zachodzącego słońca.

[Terazzi]

Nie znam takiego słowa jak "umżyć", ale mniejsza z tym ;p Wiersz bardzo ciekawy i porusza mózgownice. Świetnie ci wyszedł on, gdyż nie jest on "biały", ani inny. Ma swój styl, bardzo fajny styl ;D

[FantaSmaGoria]

Terazzi, to taki neologizm...
W poezji dopuszczalny jest taki zabieg.
nie mam żadnej teorii dotyczącej tematyki wiersza i tego jakiż problem on porusza.
Zawsze mam z tym problem w przypadku Twoich wierszy, Wojtku.
Zbyt to skomplikowane jak na taki mój prymitywny umysł.
Ładnie technicznie i podoba mi się

[Terazzi]

Terazzi, to taki neologizm...
W poezji dopuszczalny jest taki zabieg.
nie mam żadnej teorii dotyczącej tematyki wiersza i tego jakiż problem on porusza.
Zawsze mam z tym problem w przypadku Twoich wierszy, Wojtku.
Zbyt to skomplikowane jak na taki mój prymitywny umysł.
Ładnie technicznie i podoba mi się

Rozumiem, poprostu żadko spotykam się z takimi formami i dla mnie jest to nieznane

[FantaSmaGoria]

Dodam jeszcze, ze Wojtek ma to do siebie, ze świetnie idzie mu zabawa słowami,
"(nie)Tulipanny" i "Umżyć"... majstersztyk!

Terazii, polecam Ci w taki razie twórczość Leśmiana.