Ucieczka z ogrodu rozkoszy

[Marcin Sztelak]

Od kiedy zamieszkałem w walizce
stałem się nieprzepuszczalny dla światła,
tkwię zakleszczony pomiędzy pasmami.

Twoich włosów rozczesanych po kąpieli,
jej ostatnie krople nigdy nie wyschną
na stałe zapisane moimi snami.

Gdzieś pomiędzy pierwszym pocałunkiem
a ostatnim odgłosem kroków.
Niemilknącym, choć w coraz większej dali.

Ale gdybyś kiedykolwiek pytała – nie tęsknię.
Czasami.

[Julia]

Ale mi się podoba. Tytuł wiersza zapowiada odwrót, ale w treści czuć flow - głęboki ukłon za piękny wiersz.