Trucizna

[wojbik]

Są tylko dwie możliwości,
dobrze wiesz jakie to brzemię,
tak czy tak - zostaną tylko popiół i kości,
ale jak dam się otruć zależy tylko od ciebie.

Albo zasmakujesz potwornie,
spalisz usta, rozprujesz wnętrze,
i będziesz patrzyć jak martwo stoję,
czekając aż wiatr mnie w proch zetrze.

Albo będziesz ociekać słodyczą,
dając radość poza truciem,
pochwalisz się mną jak zdobyczą,
a na końcu zamordujesz jednym ukłuciem.

Wypluj z siebie ten szlam,
śmiercią i kłamstwem mnie oblej,
ale zanim zniszczysz mnie wśród swej trucizny plam,
poczekaj na moją kolej...

[Kali]

Hmmm czyta się raczej płynnie. Nie mam jakichś większych zastrzeżeń. Trzymasz się własnego stylu pisania, to dobrze...
I muszę przyznać, że tym razem mi się podobało.
Jest lepszy Imho od tego, który wstawiłaś wcześniej.


pozdrawiam,
Kali

[siódmy]

Moim zdaniem nieco... patetycznie? Ale tylko nieco a to nie przeszkadza mi w odbiorze.

Szkoda, że wybór jest tylko iluzją i to niezależną od nas...

[Monica]

Trochę nienaturalne te rymy.

Proszę o bardziej kontruktywne komentarze.// InFlames