Pozwól jej!

[Adźkolwiek]

Pozwól jej być młodą.
Nie zabraniaj tańczyć całe noce,
niech podąża nurtem, z modą.
Niech umyka jej płonące
spojrzenie
poza to, co istnieniem.

Bodaj była romantyczką,
znawczynią nadprzyrodzonego.
Nocną, pozwól jej przemknąć
uliczką
gdy roziskrzona utuli do snu
narzeczonego.

Daj jej kochać, gorąco i żarliwie,
niech słodka chwila na skrzydłach ją
unosi.
Niech krzyżem modli się gorliwie,
niech nieskończenie wierzy i Boga
prosi.

Tańczy aż zdziera podeszwy,
co z tego?
Jest butna i dumna, uśmiechnięta
do każdego.
Głośna i frywolna,
skrywa policzki za rumieńcami.

Taka jest młodość ulotna,
co rządzi się własnymi prawami.

[Mestari]

Powoli staję się fanką Twoich wierszy

[RootsRat]

Ładny wiersz, Adz i chociaż mnie osobiście nie poruszył, to uważam, ze to prawie udany kawałek. Bardzo podoba mi się sposób, w jaki operujesz słowem, ale: zachowaj strukturę rymów, czyli jak już piszesz A-B-A-B-C-D, to trzymaj się tego do końca, inaczej wiersz gubi rytm i człowiek zastanawia się nad tymi rymami, gubiąc gdzieś po drodze wymowę całego utworu. Przynajmniej ja tak miałem.

[Kheira]

Adź, w zasadzie Root napisał już wszystko. Myślę podobnie.

[Tajm]

warte odświeżenia.

jestem małym chłopcem, więc w tym temacie trochę siedzę. Pani Adziu, szukam Pani wiersza który mi się nie spodoba. ale to jeszcze nie ten. mogę tylko powiedzieć że tutaj jest wszystko to co jest potrzebne do dobrego kawałka poezji. niestety nie wiem jak to jest z tym co mówią poprzednicy, bo mówią trudne rzeczy, a ja jestem tylko dzieciakiem.

jedyne co mogę zarzucić to to, ze jest to "naiwny" kawałek poezji. to nie tyle zarzut jednak co spostrzeżenie.

zostawiam tutaj znaczek jakości tajma

pozdrawiam

[Kristoforus]

Stosowanie rymów nie jest łatwą sprawą, choć użycie akurat tego środka, w przeszłości niezbędnego w liryce i dziś zapewnia o tym, że to, co napiszemy bez wątpienia wierszem jest! Okazuje się jednak, że napisanie dobrego pełnowartościowego wiersza nie załatwi się zrymowaniem wersów, a nieregularność rymu, jak w Twoim jest bardzo niebezpiecznym zabiegiem, który potrafi zachwiać całą kompozycją (bo wiersz, jak i w malarstwie w muzyce, a nawet w architekturze jest kompozycją).
Myślę, że wybrałaś dobry, ale bardzo trudny, wymagający dużej dyscypliny i doświadczenia sposób na własną drogę do poezji. Z czasem dojdziesz do wszystkiego, jeśli się nie ugniesz przed falą tendencji, oscylującej niebezpiecznie i łatwo na granicy rodzajów literackich. Jak wszędzie potrzebne są i tu zdolności, i dużo dużo pracy, a może nawet odwrotnie
Pozdrawiam ciepło i sympatycznie