Sprawa DZIECKA jasno podana

[Żubr]

A to tak ładnie?
Uczyć dziecko kłamać?
A czy to tak ładnie?
Na jego oczach się kłócić?
A czy to przystoi?
Dbać o siebie, niżej o pociechę?

Jaki rodzic tak by robił, z własnej woli?

Ja wam powiem, moi mili
Ten, kto o własną przyszłość się boi

Że dziecko jak podrośnie i mądre będzie
Zrozumie że można coś zmienić

Że dziecko jak podrośnie i rozmawiać zacznie
Zrozumie że nie jest samo

Że jak dziecko za co będzie miało stać na swoim
To wtedy i o ojcowiznę się upomni

A tego chyba Król by nie chciał?
I Szlachta by nie chciała

Co by chłop za dużo nie szalał...

[Sundance Kid]

Wybacz, Żubr, ale mam wrażenie, że jest to typowy przykład wiersza pisanego na kolanie ( tj. bez większej pracy i bez poprawek ). Poza tym : sam przekaz mnie nie powalił.

Za mało tutaj poezji.

Pozdrawiam.

[Fraa]

Treść po mnie spłynęła, więc skoncentruję się na drobnych detalach:

Z paru miejsc w utworze wnioskuję, że postawiłeś na używanie znaków interpunkcyjnych. Dobra, jestem za. Ale wobec tego rób to z sensem.

Ja wam powiem(przecinek) moi mili
Ten(przecinek) kto o własną przyszłość się boi

Dbać bardziej o siebie, niżej o swoją pocieche?

"pociechę". A poza tym, wers tej długości - zwłaszcza w porównaniu z poprzednimi, stosunkowo krótkimi - koszmarnie się czyta.

Jaki rodzić tak by robił, z własnej woli?

Przypuszczam, że miało być "rodzic"?

Że dziecko jak podrośnie i mądre będzie
Zrozumie że można coś zmienić
Że dziecko jak podrośnie i rozmawiać zacznie
Zrozumie że nie jest samo
Że jak dziecko za co będzie miało stać na swoim
To wtedy i o ojcowizne się upomni

Sama nie wiem - tu zupełnie ominąłeś interpunkcję, mimo że wcześniej i później pojawiają się znaki zapytania, przecinki i wielokropek. Szukałabym w pominięciu interpunkcji w tej jednej strofce jakiegoś ukrytego sensu, ale cały tekst jakoś w żaden sposób nie zmusza mnie do szukania haczyków i przekazów podprogowych. Myślę, że bałagan interpunkcyjny to po prostu kwestia przypadku - tak to przynajmniej wygląda.
No i o "ojcowiznę".

Co by chłop za dużo, nie szalał...

Tu z kolei przecinek masz zupełnie od czapy - zdanie pojedyncze, podmiot, orzeczenie, a Ty wbijasz tam przecinek. To mnie utwierdza w przekonaniu, że dużo przypadku w tym utworze.

Trudno w takiej sytuacji nie zgodzić się z odczuciem Sundance'a, że to utwór pisany na kolanie.

[Kali]

Imho za mało wiesza w tym tworze, spróbuj to zamienić...

tam zamiast 'rodzić' miało być chyba rodzic prawda?
wybacz, ale nie podoba mi się

pozdrawiam,
Kali

[Żubr]

Dobrzy jesteście

Macie racje

[Monica]

Fatalne. Bardzo niedorobione moim skromnym zdankiem.

[RootsRat]

Zdecydowanie za dużo słów jest w tym wierszu. Ważna zasada w poezji: kondensacja. Zapisz te wersy jeden po drugim i dostaniesz zaczątek opowiadania, czyli prozę. Polecam Ci lekturę "Vademecum początkującego poety", myślę, że znajdziesz tam wiele cennych wskazówek. Poradnik znajdziesz w Kąciku Literata.

Pozdrawiam.