Spacer w deszczu

[Wiewióra]

Styczeń wcale niestyczniowy, 
zamiast śniegu siąpi deszcz, 
mój parasol kolorowy 
możesz zabrać, jeśli chcesz.
 
I na spacer chodźmy, prędko 
póki srebro kropel lśni 
podziwiajmy pereł piękno, 
co za spacer, ja i ty.
 
Wiatr niech włosy nam rozwiewa, 
bo choć styczeń ciepło jest, 
mocno pada, ależ zlewa,  
z tobą mi niestraszny deszcz.
 
Księżyc zerka zza jabłoni, 
tajemniczym blaskiem lśni, 
jego światło niech nas goni, 
co za spacer, ja i Ty.

[Miranda Calle]

Jak zawsze poprawnie zrymowany i melodyjny.
Mogę mieć zastrzeżenia jedynie do pisowni zaimku "ty" wielką literą. To nie list, więc nie tylko On będzie czytał
Ponieważ zastosowałaś w wierszu powtórzenia, dobrze by było podzielić wiersz na strofy.

A swoją drogą, takie kronikarskie to Twoje pisanie. I dobrze

[Marcin Sztelak]

Faktycznie wiersz płynie, melodyjny i liryczny liryk. Co do technikaliów to zgadzam się z Mirandą.

[Wiewióra]

Rozpisałam na zwrotki .Czy jest lepiej ?Nie wiem.

[Miranda Calle]

O, teraz znacznie łatwiej się czyta

[BJKlajza]

rymowanka na styczniową odwilż

[goia55]

Może się mylę, czytając wersję bez podziału w ucho wpadały relaksujące kawałki bluesa B.B. Kinga, teraz głucho

[Gunnar]

Kolejny piękny przyrodniczy wiersz.
Lubię taką staroświecką poezję.