Słodziutka Pani Anna

[Natalia]

Słodziutka Pani Anna
prześlicznie zdradzała męża

kłamała niezwykle ujmująco
by z wyrafinowaniem
nocować u mamusi

wyskrobała dziecko
jak prawdziwa dama

którejś nocy
urzekająco sięgnęła
do męskiej torby
po skórzany portfel

pełna gracji cichutko
uciekła z hotelu

śpiesząc się
wbiegła na ulicę
i tak przeuroczo
wpadła pod samochód

Słodziutka Pani Anna

[Piramida88]

Hm, ciężko coś mi tu napisać, fajnie to się zaczęło, ale bez sensu - dla mnie - skończyło. Przypomina mi to telenowele w jednym wielkim skrócie, a to oznacza, że mi się nie podoba.


śpiesząc się
wbiegła na ulicę
i tak przeuroczo
wpadła pod samochód
każdy wers jest przeuroczo przesłodzony, ale to wcale nie pomaga.

Chyba wiem, co chciałaś osiągnąć, ale nie udało się.

Pirka

[Nebraska]

Od tych wszystkich "prześlicznie" itp. prawie się skleiłem - zbyt słodko! Ja wiem, że tak miało być, ale nieudany to zabieg moim zdaniem. Nie wiem o czym jest ten wiersz - opowiada jakąś historię, ale nie wzbudza ona żadnego zainteresowania, jest błaha, mało oryginalna i w dodatku podana w dość marnej i mocno lukrowanej formie. Słodzitka z wielkiej litery razi tutaj. Jestem na nie.

1/5

[Alf]

Podzielam zdanie Nebraski , za słodko co sprawia że wiersz robi sie za kleisty .Próbuj dalej , na pewno następnym razem zrobisz postępy. pozdrowienia zły alf

[Mestari]

A mi się podoba: nadmiar tych wszystkich "słodkich" zwrotów znakomicie oddaje tępogłowie i infantylizm bohaterki wiersza. Całość, według mnie, wypada zgrabnie, różowiutko i nawet uroczo, chociaż "słodziutka pani Anna" na końcu mocno psuje efekt.

[Natalia]

Dziękuję za wszystkie słowa krytyki i pochwały, cenię je bardzo.

Mestari, masz rację. Wykreślam ten wers z zeszytu

[Pasiasty]

Zgadzam się z Mes, powtórzenie tytułu na końcu jest be.
Ale nie zgadzam się z Nebraską i Piramidą, mi się tu maluje idealnie taka blondyna, co to wszystko o życiu wie, ludzi oplata sobie wokół palca i zdobywa co chce za pomocą (przy udziale) swojej urody, którą eksponuje aż nadto. Takich, że tak powiem, pacjentek to jest na pęczki wszędzie wręcz. I one tak właśnie się wyrażają, że wszystko idzie w zdrobnienia. No to co, serduszka wy moje, będę kończył tę noteczkę fantastyczną, bo mi lakier na paznokietkach wyschł (celowo, żeby nie było) i będę biegł biegusiem do następnego tekścika, coby się tu nam autoreczka nasza przeurocza nie rozpłynęła z radości, xoxo Pasio :-)