|
ROLLERCOASTER
|
31-03-2011, 14:30
Kiedy podpaliłaś fioletowe drzewa maleńka dźwięk płonących trzeszczących liści przeciął moją duszę na pół świat stanął w miejscu tylko mnie kręciło się w głowie rozerwałaś mnie na strzępy wtedy cię pokochałem wbrew im wbrew sobie zawsze uwielbiałem hazard spacer w łyżwach po cienkiej linie nad przepaścią 27 marca 2011 
31-03-2011, 15:29
Miłość podana "na szalono". Trochę przeraża, trochę intryguje - dobre.
31-03-2011, 15:31
Mnie też sie podoba jak każdy twój wiersz. Nie ma to jak te twoje odjazdy.
31-03-2011, 16:43
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 31-03-2011, 16:47 przez księżniczka.)
Można go nieco ukrócić
 Moim zdaniem "nad przepaścią" można spokojnie wyrzucić. Dzięki ustawieniu obok siebie "spaceru" i "liny" ta przepaść niejako "dopisze się" automatycznie przy czytaniu. Powtórzenie "mnie", pomimo, że w innych znaczeniach, wygląda i brzmi nieładnie, proponuję "tylko mi kręciło się w głowie". Cytat:przeciął moją duszę na półDlaczego akurat na pół? "Na pół" nie jest istotne dla tekstu, ta informacja jest zbędna. W ten sposób tekst będzie bardziej uporządkowany, co wyjdzie mu na dobre. Zastanawiam się, czy nie warto byłoby oddzielić poszczególne części. Ale to chyba nie jest konieczne. Co o tym myślisz? "Kiedy podpaliłaś fioletowe drzewa maleńka dźwięk płonących trzeszczących liści przeciął moją duszę świat stanął w miejscu tylko mi kręciło się w głowie rozerwałaś mnie na strzępy wtedy cię pokochałem wbrew im wbrew sobie zawsze uwielbiałem hazard spacer w łyżwach po cienkiej linie" Bardzo mi się podobają fioletowe drzewa. 
31-03-2011, 19:23
wbrew im, wbrew sobie <- mi się wydaje, że przyda się tam przecinek.
31-03-2011, 19:44
No ja bym nie ominęła tego miejsca...
31-03-2011, 19:50
Super.
Nie omijaj. Zawsze będę miał coś dla Ciebie. Pozdro 
31-03-2011, 19:53
Czuję się niewiarygodnie oszołomiony wyjątkowością tego utworu, która wyraża się poprzez niezliczoną ilość możliwych interpretacji oraz niepodważalny fakt, świadczący o tym, że czytając ten niezwykły wiersz każdy może znaleźć coś dla siebie, to znaczy jakiś tajemny punkt odniesienia do własnego życia i własnych, często niewypowiedzianych emocji, bez których życie byłoby bezdennie puste, a co za tym idzie śmiercią naturalną umarłaby wszelka inspiracja dla tak nieszablonowych twórców jakim jest mike, pozostający wciąż tak samo nieodgadnionym i nieprzewidywalnym twórcą jakim był w chwili, gdy pierwszy raz na naszym forum przeczytałem jego dzieło, nieustannie przy tym nas wszystkich zaskakując swoją pomysłowością i poczuciem humoru, które wydają się nie mieć końca, co tym bardziej świadczy na jego korzyść w obliczu oszałamiającej liczby całkowicie odmiennych i nieporównywalnych ze sobą dzieł, jakie odważył się tutaj zamieścić.
31-03-2011, 19:53
A dziękuję, dziękuję.
Mam szczerą nadzieję, że Twoja twórczość mnie nie zawiedzie. Szczerze, to po tym co zobaczyłam, naprawdę wiele się spodziewam. Powodzenia. |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
