"Pozorne podobieństwo"

[Piotr Knasiecki]

jeden płomień żar dłoniom zziębniętym roztacza
inny parzy boleśnie gotów w proch obrócić
choć natura płomieni obu tak bliźniacza
jak cienie kiedy ogień na ścianę je rzuci

jeden uśmiech serdeczny i niewymuszony
w innym grymas ukryty nie całkiem starannie
choć do obu ust wykrój podobnie złożony
pierwszy uśmiech dla niego drugi pewnie dla mnie

[maciekbuk]

Nie mam co napisać pod Twoimi wierszami, ponieważ żadnego konstruktywizmu nie wniosę. Ale żeby nie było przemilczenia, ponownie podzielę się swym zachwytem. Twój styl jest naprawdę fantastyczny. Z czystym sumieniem mogę przyznać, że uwielbiam Twoje rymy. Tyle. Pozdrawia i szczęścia życzę.

[Piotr Knasiecki]

Rymy... Nie zdziwi Cię zapewne częstotliwość, z jaką zbieram dotkliwe razy za te rymy właśnie... Upieram się przy swoim, jakbym prywatnej bronił Częstochowy (a częstochowskimi nazywać ich nikomu nie pozwalam). Skoro napisałeś te słowa, warto było!

[maciekbuk]

Taka niestety dzisiaj tendencja, że rym jakoś w niełasce, ale na szczęście w sztuce każdy znajdzie swoją półkę. Ja lubię rym i rytmikę i cieszę się, że mogę doświadczyć tego w tak dobrym wykonaniu. Kto krytykuje, niech lepiej oceni skalę artysty, a sposób wykonania pozostawi wyłącznie jemu. Pozdrawiam i życzę tysiąca muz.

[Black Moon]

O, i ja się podpiszę pod tym oboba ręcyma, brońmy rymów, brońmy Częstochowy (nie mylić z częstochową) i nie dajmy się presji otoczenia!
Rymuj, Piotrze, rymuj do utraty tchu.

Pozdrawiam.