Powab

[Piotr Knasiecki]

kiedy ją widzę w aureoli jasnej
oddech mam płytszy i usta mam bledsze
rzut oka starczy żeby mojej własnej
twej piersi powab odebrał powietrze

[miriad]

powabnie. podoba się.

[Erazma Michalus]

Pana muza musi być zachwycona!

Proszę sobie wyobrazić, moja gęsia skórka wstrzymuje powietrze, zupełnie bez oddechu, wspaniała asfiksjofilia.
Pozdrawiam.

[Piotr Knasiecki]

Niekiedy więc sięgamy słowem głębiej, niż mieliśmy zamiar...

[Erazma Michalus]

Zawsze przepadałam za słowem "głębiej", zwłaszcza w konotacji ze "słowami", które są najwspanialszymi organami literatów. Wie pan, że moja fascynacja doszła do tego stopnia, że poznałam je w każdym języku wszechświata. Wszystkich wszechświatów. Nawet po marsjańsku.

[Piotr Knasiecki]

A więc życie na Marsie istnieje?! Jak możesz utrzymywać w tajemnicy taką rewelację? Wyobraźnia podsuwa mi teraz tłuste czcionki na tytułowych stronach jutrzejszych dzienników... Nic nie będzie bardziej istotne, o niczym innym nie będzie mówiło się z takim ożywieniem przy kawiarnianych stolikach, w tramwajach i na stacjach metra. Organiczne, powiadasz? Oparte na białkach, jak nasze? A może jego osnową są związki krzemu? Fascynujące!! Języki marsjańskie. Czy to modulacja fal radiowych? Czy zmienne natężenie wiązki światła? A może przypominają szept, ledwie słyszalny dla ucha... Oto mnie przypada w udziale to, o czym nie śniłem nawet. Rozmawiam z Ambasadorem Ludzkości!!

[Insomnia]

Poza tym, że Twoja poezja Piotrze jest wyborna (serio nie wiem jak to inaczej nazwać) to chyba każda kobieta chciała bymieć kogoś takiego przy boku. Pozdrawiam.

[Piotr Knasiecki]

Skromność. Jedyna chyba cnota, jaką ocaliłem... Nadwyrężyłaś jej fortyfikacje. Rumienię się jak panna.

[Insomnia]

Pewnym osobom bycie skromnym po prostu nie wypada, Piotrze. :-)

[Erazma Michalus]

Ależ pan wszystko pomylił! Zostałam zmuszona do ucieczki z Ziemi i teraz ukrywam się, tułam po przeróżnych zakamarkach kosmosu, nawet zdążyłam już być na wakacjach z Barbarellą. Ale to wszystko to bzdurka, błahostka – najważniejszą informacją dnia jest fakt, że ja jestem teraz szpiegiem i mam tajną misję do spółki z Ufoludkami. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby dotrzymał pan tajemnicy, żadnych tłustych czcionek, tramwajów-pożądań i fal radiowych. Spisze się pan, a nauczę pana kiedyś tego języka marsjańskiego.

[Piotr Knasiecki]

Zważ jednak nowe trendy... Papież zdecydował się zamieszkać w zgrzebnej, spółdzielczej garsonierze. Nie chce też nosić czerwonych trzewików...

---

Mrowienie. Wcale nie delikatne. Ogarnia obręcz barkową i zgarbione nad klawiaturą plecy. Spisek! Tajny, jak receptura Coca Coli. A ja w samym środku wydarzeń! Transgalaktyczna Intryga. Nie wie nikt o niej, ja zaś siadam do gry. Stawką jest dalszy los umęczonej planety. Trzeciej od Słońca. Z przejęcia zapomniałem ją przełykać i mam pełną gębę śliny. A więc nikomu ani słowa? Ani mru mru?

[maciekbuk]

Dawno Cię nie było. Tym bardziej cieszy. Ktoś złośliwy by powiedział, że monotematyczny jesteś, ale dla mnie oby więcej w tym temacie. Zważywszy, że na wiele oryginalnych sposobów do niego podchodzisz. No i sama forma... Sam wiesz. Pozdrawiam.

[Zasuchariusz]

Temat zawsze modny, prosta forma, niebanalna metafora ("mojej własnej twej piersi") i zgrabny rym . To się musi udać. Jest elegancko.

[Piramida88]

Ładnie zamknięty przekaz w tych kilku wersach. Jest bardzo dobrze 5/5

Pozdrawiam