|
PÓŁCIEŃ MAHONIU
|
14-04-2011, 10:06
Gdy odejdziesz i nie zechcesz wrócić zatrzaskując te drzwi na dobre zapamiętaj chociaż moje oczy możesz zgubić drogę do mego serca ale w każdym nowym który przyjdzie z niebytu szukać będziesz bursztynowych iskier i ciepłego półcienia mahoniu 13 kwietnia 2011 
14-04-2011, 10:12
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 14-04-2011, 21:53 przez księżniczka.)
No to opalony byłeś ciemnooki Mike. Niech zazdrości a co.
Bardzo fajnie, ale bardziej na temat tekstu proszę na przyszłość///księżniczka 
14-04-2011, 15:17
Czesław Niedowierza, że można tak dobrze pisać i tworzyć. Świetne w swojej krótszej niż zazwyczaj ale równie odjazdowej formie.
14-04-2011, 15:42
Witam,
Ciepłe, delikatne jak gdyby wyszeptane podczas pożegnania. Zaczarowałeś kolejne minuty w moim życiu 
14-04-2011, 21:56
Wyrzuciłabym albo cały drugi wers, albo "i nie zechcesz wrócić". To jedno i to samo.
14-04-2011, 22:00
Nie do końca.
Text jest dopracowaną całością. W tym wypadku zmiany mogą jedynie zaszkodzić. Pozdrawiam 
26-04-2011, 09:46
Delikatność idzie tu w parze z najwyższych lotów poezją. Fantastycznie.
01-06-2011, 19:30
Nie zachwyca, nie powala. Ot, wpis z pamiętnika nastolatki. Przepraszam, ale tak odbieram ten wiersz. Ogólniki, frazesy - pełno tego w internecie.
"zapamiętaj chociaż moje oczy możesz zgubić drogę do mego serca" - czytelnika nie trzeba prowadzić za rączkę. Wiadomo, że chodzi o peel'a (patrz: kontekst)
Quod me non necaverit, certe confirmabit
Nie dajmy się zwariować. Nie mam doktoratu z filologii polskiej. Oceniam według własnego uznania... wiersze, nigdy zaś Autora. |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
