Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Droga
#1
Niesamowite jak zwykły wyjazd może zainspirować.






Przed oczyma przewijają się

Pogrążone w bieli drzewa
Ustępują miejsca monotonii betonu

Ze słuchawek sączy się muzyka

Znowu lasy
A nad nimi niebo
Skąpane w szarości i pustce

Co jakiś czas
Przecieram zaparowaną szybę
I zastanawiam się
Jaki jest cel mej wędrówki
Nazywanej życiem
"Człowiek jest mostem, a nie celem." F. Nietzsche
Odpowiedz
#2
Ogromnie nie lubię określenia "skąpane w".

A wierszyk bardzo prosty.
Zabawiam się słowami, których dawno brak.
Odpowiedz
#3
Że tak powiem: nic odkrywczego. Ale mi to nie przeszkadza. Wiesz czemu? Bo sama czuję się podobnie, jadąc gdziekolwiek i zdarza mi się filozofować nad życiem Smile
"KGB chciało go zabić, pozorując wypadek samochodowy, ale trafił kretyn na kretyna i nawet taśmy nie zniszczyli." - z "notatek naukowych" Mestari

Odpowiedz
#4
Miałem ochotę na coś prostego i moim zamiarem było napisanie tekstu pozbawionego nadmiernej poetyckości. Mimo, że potrafię odpowiednio stosować środki stylistyczne wolę pisać prostym językiem.
"Człowiek jest mostem, a nie celem." F. Nietzsche
Odpowiedz
#5
Stary mam to samo patrząc na gościa od fizyki , monotonia , beton i nic więcej , jak zwykle ode mnie najwyższe noty ziomal Big GrinBig Grin.
,,the last good bye, whne you will join me in tis river, R.I.P DIMM''

[Obrazek: tumblr_m9w66uw9Jr1r9huebo1_250.gif]
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości