Nałóg jak wszystkie nałogi

[Lyssa]

wydawało mi się że jestem poetką
a byłam zwykłą piśmienną gadułą
/wielcy zaśmiewali się w kułak/

droga grafomani jest długa
wloką się nią tacy jak ja /szurnięci/
skazani na pisanie

rozpędzony świat nie wytrącił mi pióra
te niedopisania gadugadania
to całkiem spora makulatura

dla pewności
posypcie mnie solą po śmierci
niech odetchnie katowana literatura

[miriad]

wszyscy jesteśmy grafomanami. to ja też się ujawnię! yes i am!
ah, czuję lekkość. i weny sztynk.

ta twoja grafomania ma (w tym jej konkretnym przykładzie jej) momenty chwiejności, gdyż się gubi i traci, zastąpiona całkiem przystępną poezją. i to nawet jest zjawisko przeważające. niełaaaaadnie. ale jako kolega grafoman, zapomnę ci to wielkodusznie
produktywności :*

[Gorgiasz]

Podoba mi się Twój utwór Lyssa. Trochę przekorny, trochę smutny, trochę z przymrużeniem oka.

wszyscy jesteśmy grafomanami.

I jesteśmy z tego dumni!

[Lyssa]

Dziękuję wam za miłe komentarze.

[Sheaim]

A to ciekawe - grafomański wierszyk o grafomanii. Podoba mi się jak przywarę przekułaś w zaletę - to się chwali

Pracuj dalej

[mirek13]

Mirek - aj...aj-tysta, do Lyssy. Ave. Znów Cię namierzyłem. Parafraza z mojego powitania: Skromność jest cechą miernot. Prawdziwy artysta kocha siebie i własną twórczość. Nie masz powodu do nadmiernej skromności. Każda poezja jest potrzebna wrażliwcom. Wprawdzie w dzisiejszych czasach to aspiryna na raka, ale lepsze to niż nic. Dalsze przemyślenia utajniam z lenistwa, bo nie chce mi się pisać. Nieodmiennie dobrze mi się czyta twoją "grafomanię".