Milcz

[blackpepper]

złapał
schował pod łóżko
łzy emocje śmiech
zawiązał kokardkę
położył na półce
zabronił oddychać

zasłoną porusza
wiatr

tłucze się porcelana
a pajace szepcą z ironią
usta zastygają
a dłonie klaszczą

w stagnacji
trwam ja
lalka
która jest by
kochać
spadać
zamiatać

[starysta]

No nie możesz być zawieszona kiedy kochasz, spadasz czy zamiatasz. Zawsze możesz powiedzieć nie.
A już

zasłoną porusza
żywy wiatr

... jest makabryczną metaforą. Okropne.
Jako całość słabiutko.

Milcz
złapał
schował pod łóżko
łzy emocje śmiech...a już wydawało się że wystartujesz jakimś horrorem, akcją w stylu Agaty a tu masz ci los.

zasłoną porusza
żywy wiatr
...Tu ten niefortunny żywy wiatr.

Pozdrawiam.

[blackpepper]

A co jeśli nie mam/podmiot liryczny nie ma siły, żeby powiedzieć " nie " ? Zlikwidowałam żywy.

[Piramida88]

No i mamy wierszyk. Na dobranockę będzie chyba w sam raz. Troszkę takiego wliczania. Myślę, że każdy zrozumie o co w nim chodzi. Sytuacja jest prosta, banalna, zwyczajna, tylko dlaczego... podmiot liryczny czuje się najpierw poniewierany(to raczej silne emocje), a potem nagle ogarnia go stagnacja?
Tak w ogóle wiatr kojarzy się z ruchem, klaskanie również. Nie pasuje to do nagłego bez stanu, ponieważ burzy obraz wiersza.

złapał
schował pod łóżko
łzy emocje śmiech
zawiązał kokardkę
położył na półce
zabronił oddychać

Najpierw kładzie pod łózko, wiąże kokardkę, i jeszcze zdąży odstawić na półkę. Poplątane troszku. Wiem co masz na myśli, ale inaczej bym to ujęła.

tłucze się porcelana
a pajace szepcą z ironią
usta zastygają
a dłonie klaszczą

w stagnacji

Jeśli strofy mają się łączyć, to stagnacja z oklaskami nie współgra IMO.

Teraz tylko pociągnąć za sznurek, i niech poleci melodyjka.

Nie było aż tak źle, przynajmniej przesłanie jest jasne, i budowa moim zdaniem też w porządku: 2/5