Liczba postów: 790
Liczba wątków: 152
Dołączył: Feb 2010
21-06-2012, 12:37
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 22-06-2012, 09:15 przez blackpepper.)
straciłam siłę
oddaj mi skrzydła
straciłam wzrok
oddaj mi oczy
straciłam miłość
oddaj mi serce
straciłam wiarę
oddaj mi duszę
zasłużyłam
ale pomóż
upadłam
tam gdzie skrzydlaci
gorzko płaczą
ukaż
wbij pióro
w plecy
szepnij coś
Pokój.
Liczba postów: 838
Liczba wątków: 56
Dołączył: Oct 2011
Dobry wiersz. Jest w nim coś gorzkiego, poruszającego, chociaz nie jest doskonały i czegoś w nim ciągle brakuje.
Zastanawiam się, co skrzydła mają do siły, czy przyrównanie podmiotu lirycznego do anioła, to nie jego wyraz pychy. A może delikatności. Skłaniam się do tego drugiego po zwrotce o wbijaniu piór.
To zabawne jak ludzie cofają się w rozwoju, wracają do dawnych wspomagaczy, gdy tracą wiarę w siebie. Najśmieszniejsze jest jeszcze to, że nawet nie chcę wstać, gdy ktoś podaje im rękę, bo go nie widzą. A może po prostu nie chcą.
Pozdrawiam!
Liczba postów: 679
Liczba wątków: 82
Dołączył: Oct 2010
W co wbić plecy? W fotel?
Liczba postów: 790
Liczba wątków: 152
Dołączył: Feb 2010
Poprawiłam literówkę
Pokój.
Liczba postów: 910
Liczba wątków: 31
Dołączył: Jun 2011
Proste i znajome. Ale tak jakoś... mimo wszystko miło mi się czyta.
Trochę za mało, ale może tak ma być. Widocznie tak ma być.