Kurtyna, a za nią Królik Mędrzec

[vysogot]

i po występach
żółta rozpaczy
oparty o ścianę
nic dla niej nie znaczy

pijany jak mucha
bo z chlustem wylany
kolana się plączą
no gość podłamany

plakat pozostał
lecz z datą ważności
na pewno go zerwą
bez żadnej godności

nie lata już motyl
nic w brzuchu nie wierci
styrany w Warszawie
zapija do śmierci

w którą iść stronę
którędy do nieba
już mnie nie kocha
nie tknę już chleba

tragiczna scena
młodego pisarza
co młodej aktorce
swą duszę obnaża

więc chwycił był sztylet
i krwi uprowadził
celował godzinę
i w serce zasadził

nie słyszał nikt krzyku
wzrok suchy, bez łezki
zaś jemu ukazał się
królik niebieski

czy to ty jesteś panie
znalazłem się w niebie
szukałem cię w winie
nie było cię w chlebie

naiwne dzieciątko
(przyskoczył do nogi)
chwyć mnie za uszy
i podnieś z podłogi

było nie gadać
co ślina przyniesie
kopnęła cię w ogon
i sam jesteś w lesie

patrzy wokoło
pisarczyk zmierzwiony
i rzeczywiście
wśród drzew otoczony

tu buki tam dęby
liściaste połacie
i świerk jest co igłą
go kłuje po klacie

skojarzył piersiówkę
bo w gardle coś sucho
królik zaś szeptem
mu mówi na ucho

synu mój drogi
znaj słowa mędrca
nie pakuj już nigdy
sztyletu do serca

te twoje powody
to zwykła głupota
a organ miłości
na wagę jest złota

[kaote]

Moim zdaniem raczej słaby utwór. Rymy są zbyt proste i dosłowne, gdy czyta się na głos, wpada się w jednostajny rytm, która działa niemalże usypiająco... Fabuła niewiele lepsza, ale nawet gdyby była zachwycająco, przygniotłaby ją forma Ja w tym dziale oczekuję czegoś więcej. Pozdrawiam!

[Insomnia]

Do takiej powiastki to forma jeszcze ujdzie, ale jakoś mnie to nie zaciekawiło.

[Lyssa]

Rymowana bajeczka. Królik mędrzec co za wyobraźnia. Nie zaciekawił.

[vysogot]

kic kic kic, jestem sobie zając