Krzyk

[starysta]

na dnie kieliszka
zastygło wspomnienie
po moich rodzicach
we mnie rozsypało się serce

łzy poleciały za nimi
pozostał dziecięcy krzyk
i gorycz nieświadomej duszy

jak leniwy strumyk
spływał czas rozdarty
małego żywota

jak powiedzieć że boli
łzy już nie słone a gorzkie
niby ktoś a nic
pobity mały człowiek
z rozdartą duszą
dziecko

jakże to pojąć
tych nędzarzy własnych dusz
ni skargi zanieść do Boga
a modlitwy jaka treść
i komu
bo kto zrozumie słowa
wypłakane

żal tylko i smutek
dlaczego człowiek
rzucony przez żmiję
dostał się w paszczę hien

[Lyssa]

Bardzo poruszyłeś, ja bym usunęła ostatni wers. Pozdrawiam

[starysta]

Tak sobie myślałem.
Dziękuję.