Tłumaczenie modliszki

[Lyssa]

Kolega poszukuje nowego samczyka.

/ - przypisali mi kanibalizm a jedzenia w czas nie dali / tak tłumaczyła się modliszka.

To był piękny Romeo. Wszystkie moje oczka i trzy przyoczka, podziwiały jego cudowny, piękniejszy od słońca odwłok. Od moich dźwięków miłości oniemiał.
Szybko splotły się nasze ciała w tańcu rozkoszy maleńkich atomów, promieniał aż pogubił się w rzeczywistości.

Kiedy skończyły się godowe zaloty, z głodu i złości chudłam. Umierałam. W modlitwie ręce składałam.
Nienasycony położył mi głowę na kolana. Ofiara baranka, myślałam -znakiem niebiosa mnie wysłuchały.

Ugryzłam te delikatnie pełne zachwytu usta. Kruchy łepek, nie pamiętam kiedy połknęłam. Został mi marny kadłubek zdziwionego cymbała. Malutki pomnik rozkoszy.

Jest niewinna.

[Mestari]

Znaczy, że ona sama nie wie kiedy to robi?

Od moich dźwięków miłości oniemiał zdumiony.

Dziwnie brzmi. Może "od dźwięków mojej miłości". No i oniemiał zdumiony to z lekka masło maślane - jeśli oniemiał, to wiadomo, że zdumiony

Szybko splotły się nasze ciała w tańcu rozkoszy (...)

Do Yody upodabniamy się?

Kruchy łepek nie wiem kiedy połknęłam.

Kolejna dość dziwna konstrukcja zdania.

Spację stawiamy po znaku interpunkcyjnym, nie przed nim.

Temat jest ok, ciekawy, tylko z wykonaniem gorzej. Za dużo dziwacznych konstrukcji jak na tak krótki utwór. Nie wiem, czy to taki nawyk z poezji czy nie, ale radzę Ci uprościć zdania. W prozie to wypada dużo lepiej

[Lyssa]

Nie pisałam nigdy prozy, pierwsza próba.

[Mestari]

Domyśliłam się
I nie chciałam Cię wcale zniechęcać - próbuj. Nie od razu Kraków zbudowano.

[Lyssa]

Troszkę poprawiłam, dziękuję za podpowiedzi.

[starysta]

Dlatego ja pisze poezję. No, powiedzmy, że piszę poezję.
Rzeczywiście, trochę te zdania dziwne.
A ja proponuję zrób z tego wiersz, bomba będzie. I 10 gwiazdek Lyso.
Bo temat, miodzio.

[Lyssa]

Zrobię z tego wiersz

[amarantek]

Bardzo fajne, nie zrozum mnie źle, ale... sympatyczne:-)