Inwencja Twórcza

[Troszeczke]

No to zaczynam...
( tu było coś, ale już tego nie ma... Być może jeszcze kiedyś będzie)

"Kilka słów o ludziach"
Nie rozumiem ludzi.
Są jakby ze szkła,
Przezroczyści- wszystko ich nudzi.
I żyją tylko w snach.

Tacy idealni, od stóp aż po skronie.
Jak wycięci z obrazka.
Lecz współczuję temu, co weźmie to szkło w dłonie.
Bo na jego oczach zaraz się roztrzaska.

Nie rozumiem ludzi,
Są jakby z porcelany…
Jeden upadek wystarczy,
By rozbili się na odłamy.

Nie rozumiem tych ludzi,
Co żyją w świecie plastiku.
Szukają wszędzie bogactw,
A ich uczucia leżą w śmietniku.

[Sundance Kid]

"No to zaczynam...

Bo moim zadaniem
Jest być
Kontrastem…
Każdego z osobna
I was wszystkich
Razem…

Tego powyżej będę się trzymała przez cały okres pisania...

A teraz już trochę z innej beczki ( a właściwie z innej kartki)"

- po tym przestałem czytać.

Pozdrawiam.

[Troszeczke]

Ja również pozdrawiam

[Sundance Kid]

Mam pytanie : Twój wiersz zaczyna się od słów "No to zaczynam" czy od tytułu "Kilka słów o ludziach"?

Pozdrawiam.

[Troszeczke]

"Kilka słów o ludziach"

Ja również pozdrawiam

ps* Zmieniłam... Bo doczytałam o limicie

[Sundance Kid]

Ok. Chodziło mi o to, że powinno się wstawiać sam wiersz, bez jakichkolwiek komentarzy do niego.

Co do utworu :

To chyba Twój pierwszy na forum ( albo jeden z pierwszych ). Nie obraź się, ale przed Tobą jeszcze długa droga. Jeśli stosujesz rymy, to stosuj też rytm. Jeśli masz temat, to postaraj się go uchwycić w jak najlepszy sposób, przemyśl róźne warianty, dobieraj ostrożnie słowa, pozostawiaj w tekście to co najlepsze, wywalaj to co zaniża jego poziom...

Poprawiłem szybko rytm. Zobacz, że teraz czytam się o wiele lepiej ( nie idealnie, ale lepiej ) :

nie rozumiem ludzi
są jak ze szkła
wszystko ich nudzi
i żyją tylko w snach

idealni od stóp aż po skronie
jak wycięci z obrazka
gdy weźmie się to szkło w dłonie
to zaraz się roztrzaska

nie rozumiem ludzi
sa jak z porcelany
jeden upadek wystarczy
by rozbili się na odłamy

nie rozumiem tych ludzi
co żyją w świecie plastiku
szukają wszędzie bogactw
a uczucia ich leżą w śmietniku

______________________________________________

Każdy swój następny kawałek staraj się czytać ( po zakończeniu ) jednym tchem. Wyłapiesz wtedy zaburzenia rytmu. I jeśli rymy, to czytaj dużo klasyków ( jak nie czytasz ).

Pozdrawiam po raz trzeci.

[Monica]

Wesolutkie. Takie nijakie chyba.

[Troszeczke]

Dzięki.
Faktycznie lepiej.

Owszem na forum pierwszy. Ale mam tego jeszcze trochę. Myślę, że następny będzie lepszy.
Dzięki.

[Xorrez]

A mi się podoba. Tematyka niezbyt oryginalna,ale budowa,rymy,słownictwo itp w porządku : )

Czekam na jeszcze jakieś prace.

3,5/5

Pozdrawiam
X

[czesław pisze]

Mnie osobiście wyjątkowo podobały się tutaj dopracowane rymy, które dzięki odpowiedniej selekcji uczyniły ten pełen mądrości i przesłania wiersz niezwykle rytmicznym i melodyjnym.

[siódmy]

Miałem skomentować wczoraj ale jakoś mi umknęło... na swój sposób spodobał mi się pierwszy wiersz (który, nota bene, wciąż jest w poście Sundance Kida ). Fajne porównanie ludzi do szkła w następnym utworze. Ogólnie piszesz ciekawie, chętnie coś jeszcze przeczytam Twojego

[Troszeczke]

Póki co nie zmieniam pierwszej wersji.
Może faktycznie czyta się lepiej, ale "deklamuje" dużo gorzej( tak twierdzi osoba, która to recytowała. I w sumie dzięki niej, ten tekst mi się spodobał).

Siódmy, jak chcesz jeszcze poczytać to zapraszam po osiemnastej...
Tymczasem czeka na mnie prezentacja...