No to zaczynam...
( tu było coś, ale już tego nie ma... Być może jeszcze kiedyś będzie)
"Kilka słów o ludziach"
Nie rozumiem ludzi.
Są jakby ze szkła,
Przezroczyści- wszystko ich nudzi.
I żyją tylko w snach.
Tacy idealni, od stóp aż po skronie.
Jak wycięci z obrazka.
Lecz współczuję temu, co weźmie to szkło w dłonie.
Bo na jego oczach zaraz się roztrzaska.
Nie rozumiem ludzi,
Są jakby z porcelany…
Jeden upadek wystarczy,
By rozbili się na odłamy.
Nie rozumiem tych ludzi,
Co żyją w świecie plastiku.
Szukają wszędzie bogactw,
A ich uczucia leżą w śmietniku.
"No to zaczynam...
Bo moim zadaniem
Jest być
Kontrastem…
Każdego z osobna
I was wszystkich
Razem…
Tego powyżej będę się trzymała przez cały okres pisania...
A teraz już trochę z innej beczki ( a właściwie z innej kartki)"
- po tym przestałem czytać.
Pozdrawiam.
Ja również pozdrawiam
Mam pytanie : Twój wiersz zaczyna się od słów "No to zaczynam" czy od tytułu "Kilka słów o ludziach"?
Pozdrawiam.
"Kilka słów o ludziach"
Ja również pozdrawiam
ps* Zmieniłam... Bo doczytałam o limicie
Ok. Chodziło mi o to, że powinno się wstawiać sam wiersz, bez jakichkolwiek komentarzy do niego.
Co do utworu :
To chyba Twój pierwszy na forum ( albo jeden z pierwszych ). Nie obraź się, ale przed Tobą jeszcze długa droga. Jeśli stosujesz rymy, to stosuj też rytm. Jeśli masz temat, to postaraj się go uchwycić w jak najlepszy sposób, przemyśl róźne warianty, dobieraj ostrożnie słowa, pozostawiaj w tekście to co najlepsze, wywalaj to co zaniża jego poziom...
Poprawiłem szybko rytm. Zobacz, że teraz czytam się o wiele lepiej ( nie idealnie, ale lepiej ) :
nie rozumiem ludzi
są jak ze szkła
wszystko ich nudzi
i żyją tylko w snach
idealni od stóp aż po skronie
jak wycięci z obrazka
gdy weźmie się to szkło w dłonie
to zaraz się roztrzaska
nie rozumiem ludzi
sa jak z porcelany
jeden upadek wystarczy
by rozbili się na odłamy
nie rozumiem tych ludzi
co żyją w świecie plastiku
szukają wszędzie bogactw
a uczucia ich leżą w śmietniku
______________________________________________
Każdy swój następny kawałek staraj się czytać ( po zakończeniu ) jednym tchem. Wyłapiesz wtedy zaburzenia rytmu. I jeśli rymy, to czytaj dużo klasyków ( jak nie czytasz ).
Pozdrawiam po raz trzeci.
Wesolutkie. Takie nijakie chyba.
Dzięki.
Faktycznie lepiej.
Owszem na forum pierwszy. Ale mam tego jeszcze trochę. Myślę, że następny będzie lepszy.
Dzięki.
A mi się podoba. Tematyka niezbyt oryginalna,ale budowa,rymy,słownictwo itp w porządku : )
Czekam na jeszcze jakieś prace.
3,5/5
Pozdrawiam
X
Mnie osobiście wyjątkowo podobały się tutaj dopracowane rymy, które dzięki odpowiedniej selekcji uczyniły ten pełen mądrości i przesłania wiersz niezwykle rytmicznym i melodyjnym.
Miałem skomentować wczoraj ale jakoś mi umknęło... na swój sposób spodobał mi się pierwszy wiersz (który, nota bene, wciąż jest w poście Sundance Kida
). Fajne porównanie ludzi do szkła w następnym utworze. Ogólnie piszesz ciekawie, chętnie coś jeszcze przeczytam Twojego
Póki co nie zmieniam pierwszej wersji.
Może faktycznie czyta się lepiej, ale "deklamuje" dużo gorzej( tak twierdzi osoba, która to recytowała. I w sumie dzięki niej, ten tekst mi się spodobał).
Siódmy, jak chcesz jeszcze poczytać to zapraszam po osiemnastej...
Tymczasem czeka na mnie prezentacja...