Tyle z nas

[starysta]

odchodzimy w iskierkach łez
zmarnowani życiem
zagonieni zaszczuci
bez serca głowy ruchu

zieloni jak księżyc

życia w nas tyle co pomadki
pudru i białego tiulu w truchle
ręce sami składamy do modlitwy
za tych co

opijają nasze zdrowie

wtedy powracamy na chwilę
w kwiecie chryzantem
znicza o pomarańczowym płomieniu
na kamienne grobowe uroki

tylko rozmowy rozmowy rozmowy

[wojbik]

życia w nas tyle co pomadki
pudru i białego tiulu w truchle

Fajne!

tylko rozmowy rozmowy rozmowy

Wiem, że takie było zamierzenie, ale ja bym to jakoś przekuł.

Całościowo jestem na tak.
Pozdrawiam!