Dróżka krzyżowa

[wojbik]

pan człowiek dźwiga
siebie na swe ramiona

pan człowiek idzie
i idzie

pan człowiek upada
po raz pierwszy

nikt nie roni
choćby taniej łzy
ze strachu o wodomierz

pan człowiek upada
po raz drugi i trzeci
i czwarty i dziesiąty

kiedy dociera w końcu
pod górę
czeka cierpliwie w kolejce

dobry wieczór -
zabrakło gwoździ

pan człowiek tylko
złożony do grobu

[Black Moon]

"kiedy dociera w końcu
pod górę
czeka cierpliwie w kolejce

dobry wieczór -
zabrakło gwoździ"

Ten fragment mi się podoba, rozbawił mnie, ale w dość cierpki sposób, myślę, że o to chodziło. Reszta mi nie podchodzi, chyba ten 'pan człowiek' mnie odrzuca.

Pozdrawiam.