Cała w słońcu

[starysta]

Ania stała na zielonym wzgórzu
jej różowy kapelusik
wydał się być biały
kwiaty na sukience
rano błękitne
teraz ozłocone słońcem

tylko piegi urokliwe
nie zmieniły koloru
nasycone światłem
podkreślały jej młodą piękną twarz

nie wiem czy stała w swoich
różowych sandałkach czy boso
do kolan ukryła wszystko w wysokiej trawie

usiadła
i skryła twarz za książką

a ja pędzlem dotknąłem błękitu
i malowałem kończąc obraz

[Rävhona]

Bardzo delikatne. Zdrobnienia idealnie współgrają z wizerunkiem Ani (:

[Ero]

A jak dla mnie za mało poezji w tej poezji. Brakuje mi tego 'czegoś'. Za tu dużo tu prozy. Brzmi to raczej jak wstęp do opowiadania. Ale może ja się nie znam

[starysta]

A jak dla mnie za mało poezji w tej poezji. Brakuje mi tego 'czegoś'. Za tu dużo tu prozy. Brzmi to raczej jak wstęp do opowiadania. Ale może ja się nie znam

Tak?
Dziwne

[Changed]

Poetyckie, ale w większości napisane prozą. Ostatnie linijki zwrotek niwelują to wrażenie, więc nie jest jakoś źle.

Przy okazji - fajna ilość postów (1 111) .

Pozdrawiam!

[starysta]

Do wiersza ilustracja tak dla barwy.