Bitwa

[Anjato]

Stanął generał z godłem wśród żołnierzy,
Po prawej stronie z krzyżem biskup.
Wojownikom na głowach włos się jeży,
Dla jednych śmierć, dla drugich łup.

Bitwa się rozpoczyna, w godło się wpatrują,
Generał ich poucza, nagle gdzieś znika.
Wszystkie usta Zbawiciela całują,
Biskup w sutannie purpurowej szybko zmyka.

Walczą, giną, "broń na ramię!" - krzyczą,
Biegną, padają, swych dygnitarzy szukają.
Ledwie przez się zabitych wrogów policzą,
Patrzą na wzgórzu - generał z biskupem rozkazy wydają.

Czemu krwi swej z pobratymcami nie przelewają?!
Jakże nie? Tam porucznik z kapelanem leżą martwi.
Z ciał ich życiowe płyny wyciekają,
Wojsko stanęło - wszyscy wryci, drętwi.

Wrzawa i pożoga los żołnierzy kreśli.
Wodzem i panem jest ten, kto za masy myśli.

[starysta]

To raczej materiał na krótkie opowiadanie, prozą pisane, ale i o czym i do czego, puenta marna.
Nic co mogło by mnie zatrzymać.
Przeczytałem trzy razy, i starczy. Chaos. Brak ciągu, płynności. A rymy
Ale.
Trzeba pisać bo można wyrazić w taki sposób swój podziw, można wzgardzić światem, można opisać miłość, piękno, ból, zło i dobroć, skałę i wodę.
Pisz, tylko pamiętaj, poezja to piękne słowo pięknie ubrane.
Pozdrawiam.

[Anjato]

To raczej materiał na krótkie opowiadanie, prozą pisane, ale i o czym i do czego, puenta marna.

O czym? Sam tytuł na to wskazuje.

Przeczytałem trzy razy, i starczy. Chaos. Brak ciągu, płynności.

Starałem się zachować pewien ciąg.
Pierwsza strofa to przygotowanie przed bitwą, opis zaistniałej sytuacji.
Druga strofa to opis jak generał i biskup podnoszą morale swoich żołnierzy.
Trzecia strofa to przebieg bitwy.
Czwarta strofa to wykazanie, że za ideały, cele, marzenia nie giną ich autorzy, tylko zwykli ludzie.
No i puenta o masach, odnosząca się bezpośrednio do czwartej strofy.
Sama bitwa jest metaforą.
Dziękuję jednak za krytykę. Jest to pierwszy wiersz zamieszczony przeze mnie.

[maciekbuk]

Wcale nie jest tak źle, jak Starysta malował. I pointa mnie się podoba. Pisz dalej. I wrzucaj. Pozdrawiam

[Insomnia]

Zalatuje średniowieczną ,,Bogurodzicą, dziewicą''.
Pewne odniesienie czasowe i nie wiem, czy znajdziesz dla siebie miejsce w związku z tym. Zasadniczo nic odkrywczego, kiedyś już o tym pisali i to przy ważniejszych okazjach, ku pokrzepieniu serc. A jak wiesz epoka się zmieniła i sposobów na to pokrzepienie też jest więcej.
Ale z drugiej strony to ciekawe, co tam możesz jeszcze mieć z tej szuflady. Wrzucaj.

Pozdrawiam.