A życie przegniło jak liście

[starysta]

bolesny jest zachód
rozpacz w zadymionych oczach
czuć swąd starzyzny

jest teraz
przyszłość pusta

porzucone ciała leżą
w niełasce
białe anioły patrzą
okna otwarte i tylko wrony kraczą
to szyderczy śpiew śmierci

słychać tylko paciorki różańca
i odgłos spływających łez

[Lyssa]

Dobrze że tak późno odkrywamy jak okrutna jest starość. Wiersz smutny, okroiłabym go z:czuć i patrzą....białe anioły okna otwarte
i tylko wrony kraczą
szyderczy śpiew śmierci....Pozdrawiam

[starysta]

...białe anioły, to te snujące się po salach bezlitosne, suche, nie wrażliwe na nic pielęgniarki. to nie metafora, a raczej wyrzut/z, ironia.
Dziękuję.