10-01-2012, 13:01
Znowu mi Wiedźminem zalatuje 
Kociach wypisał błędy, ufam, że przynajmniej większość. Ja czytałem z telefonu, więc ich nie zaznaczałem. Powiem ogólnie. Źle nie jest, ale może być dużo lepiej. Musisz popracować nad opisami, nad wzbogaceniem słownictwa, bo często się powtórzenia zdarzały wyrazów, które można łatwo zamienić. Co do opisanej sceny, to albo nie doczytałem, gdzie ma miejsce akcja, albo tego nie dałeś, ale ja sobie wyobraziłem jakąś wioseczkę, a jeśli to wioseczka, to trochę nie pasują mi sposoby wypowiadania się, o ile strażnik jeszcze przejdzie (chociaż w średniowieczu strażnicy też raczej zbyt wykształceni nie byli), to teksty ludu są niezbyt wiarygodne, a wrzucenie "toż to" nie pomoże 
Bohater jest w sumie jeden, jakiś dumny elf, który nienawidzi ludzi i szykuje powstanie, a właściwie szykował, stąd to skojarzenie z Wiedźminem, czyli ogólnie nic nowego. I taka dziwna zagrywka, najpierw stwierdza, że kłamstwem jest, jakoby ludzie byli jego wrogami, a potem olśniło go, że jednak są. Końcówka w ogóle jest słaba, bo tłum gada, że go zna, że go lubi, że nie lubi kolesia, którego elf obrażał, a potem krzyczą winny. Tak, miało to pokazywać naturę ludzi, ale dla mnie to bez sensu, żeby najpierw go bronili, a pięć minut później krzyknęli winny. Sztuczne zagranie, mające na celu zaskoczenie czytelnika, ale nie poparte żadnym sensownym argumentem.
Warsztatowo jest w miarę, ale trzeba popracować.
3,5/10
Kociach wypisał błędy, ufam, że przynajmniej większość. Ja czytałem z telefonu, więc ich nie zaznaczałem. Powiem ogólnie. Źle nie jest, ale może być dużo lepiej. Musisz popracować nad opisami, nad wzbogaceniem słownictwa, bo często się powtórzenia zdarzały wyrazów, które można łatwo zamienić. Co do opisanej sceny, to albo nie doczytałem, gdzie ma miejsce akcja, albo tego nie dałeś, ale ja sobie wyobraziłem jakąś wioseczkę, a jeśli to wioseczka, to trochę nie pasują mi sposoby wypowiadania się, o ile strażnik jeszcze przejdzie (chociaż w średniowieczu strażnicy też raczej zbyt wykształceni nie byli), to teksty ludu są niezbyt wiarygodne, a wrzucenie "toż to" nie pomoże Bohater jest w sumie jeden, jakiś dumny elf, który nienawidzi ludzi i szykuje powstanie, a właściwie szykował, stąd to skojarzenie z Wiedźminem, czyli ogólnie nic nowego. I taka dziwna zagrywka, najpierw stwierdza, że kłamstwem jest, jakoby ludzie byli jego wrogami, a potem olśniło go, że jednak są. Końcówka w ogóle jest słaba, bo tłum gada, że go zna, że go lubi, że nie lubi kolesia, którego elf obrażał, a potem krzyczą winny. Tak, miało to pokazywać naturę ludzi, ale dla mnie to bez sensu, żeby najpierw go bronili, a pięć minut później krzyknęli winny. Sztuczne zagranie, mające na celu zaskoczenie czytelnika, ale nie poparte żadnym sensownym argumentem. Warsztatowo jest w miarę, ale trzeba popracować.
3,5/10