Opowieści z Kimiro

[Kandara]

Masz tu akapit, który męczyłam i męczyłam i przebrnąć przez niego nie mogłam. Od połowy tekstu pojawia się taki natłok literówek, przecinkozy i zaimkozy, ze aż oczopląsu dostałam.

Co do literówek, to nie jestem wcale taka pewna, czy kiedykolwiek nauczę się je wyłapywać. Po prostu często jest tak, że zwyczajnie nie widzę różnicy pomiędzy dwoma podobnymi wyrazami i już... (no może po długiej, ale to naprawdę długiej kontemplacji byłabym w stanie to zrobić). Nie, to nie wymówka, tylko suche stwierdzenie faktu. Z przecinkami no cóż... mam z tym problem i będę mieć do póki nie dorwę się do jakiegoś porządnego opracowania gramatycznego, ale tak na dobrą sprawę te zasady nigdy się mnie nie imały. A jeśli chodzi o zaimki, to cały kłopot w tym, że tak po prostu i zwyczajnie je ulubię.

Dalej nie umiem podchodzić do tego spokojnie. Głupia ja. I dzięki wielkie, że przez to przebrnęłaś.

[pomieszałaś czasy. Zdecyduj się, w jakim zamierzasz prowadzić narrację i tego się trzymaj]

- poważnie? Oj... to po prostu miał być tryb niedokonany.

[po kiego grzyba im papierowe parasolki podczas ulewy? o.O Przeca to rozmięknie...]

Niekoniecznie. Znaczy zwykły oczywiście by rozmiękł, ale to był specjalny, wodoodporny papier przeznaczony właśnie do produkcji parasoli. (Tak, istnieje coś takiego)

[To był zdecydowanie NAJGORSZY fragment Twojego opowiadania. Ten akapit był tak trudny do przebrnięcia, jak zdobywanie Mount Everestu w dziesięciocalowych szpilkach. Umierałam po wielokroć, zasypywana lawiną literówek, błędów ortograficznych i interpunkcyjnych, wiele razy spadałam w przepaść nużących opisów uczuć, których nie dało się wlać we własne serce. Tragedia na kołach, miało być wzniośle i głęboko a zabiło całą dynamikę. Do przeredagowania w całości - ten akapit]

Możliwe. Bo fatalnie mi się to pisało, chociaż w sumie, jak dla mnie ten poniżej był jeszcze gorszy.

Przeczytałem pierwszy post, niestety jakoś szczególnie mnie nie zainteresował. Naprawdę ciężko było mi się przeic przez kwiecistość twego stylu.

Co kto lubi. A ja po prostu już tak mam.


Ech, ogólnie jest coraz gorzej. Kolejne części piszę mi się coraz trudniej, pojawiają się jakieś dziwne problemy, których wcześniej nie miałam... Ech nic tylko siąść i płakać.