15-01-2012, 20:31
Powiem tak: zdecydowanie nie jestem zw. "targetem" twojego opowiadania, ponieważ wszystkie te zdania taaak straaaszliwiee peeełznąą, po trzy czy cztery zdania podrzędne robią na mnie wrażenie jakby czas stanął w miejscu i nie chciał się ruszyć dalej. Kwestia gustu.
Przeczytałem pierwszy post, niestety jakoś szczególnie mnie nie zainteresował. Naprawdę ciężko było mi się przeic przez kwiecistość twego stylu. Za to jedna rzecz mnie rozbawiła:
Z jakiegoś powodu Zarządca Honor komenderujący Samurajską Rodziną wzbudza radość w mojej głowie.
A i totalnie zazdroszczę samozaparcia w pisaniu [ żeby nie było mam na myśli ilość - ja jestem leniwy i piszę dużo mniej]. W końcu człowiek doskonali się tylko przez ćwiczenie.
Peace.
Przeczytałem pierwszy post, niestety jakoś szczególnie mnie nie zainteresował. Naprawdę ciężko było mi się przeic przez kwiecistość twego stylu. Za to jedna rzecz mnie rozbawiła:
Cytat:nie potrafiła uwierzyć w to, że honor ten zarządzał właśnie jednego z największych możliwych poświęceń od członków jej rodziny..
Z jakiegoś powodu Zarządca Honor komenderujący Samurajską Rodziną wzbudza radość w mojej głowie.
A i totalnie zazdroszczę samozaparcia w pisaniu [ żeby nie było mam na myśli ilość - ja jestem leniwy i piszę dużo mniej]. W końcu człowiek doskonali się tylko przez ćwiczenie.
Peace.