Konsultacje literackie Gunnar-Kotkovsky

[Gunnar]

Czy to nie dziwne i wspaniałe, takie rodzenie się historii?
Czy to oznacza, że artysta nie zawsze myśli świadomie?
Historie ponad artystą.
Jest w tym coś mistycznego.
Przypuszczam jednak, że taki związek treści, historii z wola artysty możliwy jest tylko, kiedy poeta, prozaik, muzyk, plastyk,jest związany ze swoim dziełem na poziomach transcendentnych.
Nie śmiej się ze mnie, Gunnarze.
Przecież jesteś fantastą, posiadasz wyobraźnię i wiarę w inne światy.
Jako poeta mam to od dawna.

Nie śmieje się. Jest tak jak piszesz.

Wiesz?
Łatwiej się nazwać prozaikiem niż poetą.
Nazwanie się poetą świadczy, albo o bezkrytycznym ego grafomana, albo odpowiada prawdzie zapisanej w duszy.
Już to przerobiłem.
Nie wstydzę się nazywania siebie poetą.

Choćbym napisał jeszcze kilka niezłych wierszy to nigdy nie miałbym odwagi nazwać się poetą
Proza to moja muza a z poezją czasami flirtuję

Ale chciałbym, Gunnarze doskonalić warsztat dalej.
Chcę pisać prozę.
Nie dlatego że poezja mi nie wystarcza.
Proza też jest poezją.
Każdy kolejny dzień jest prozą i poezją równocześnie.

Pragnienie samorozwoju jest naturalne i dopóki coś nam jeszcze się chce dopóty żyjemy naprawdę.

O komputerach pisał Lem, którego kochałem platonicznie i próbowała je produkować jakaś polska firma pod nazwą Odra.

I gdyby nasi komuniści mieli więcej pomyślunku Internet byłby polski a nie amerykański