Ocena wątku:
  • 1 głosów - średnia: 5
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Anielski wlos - Laureat POEZJA 2017
#7
"Szklane skrzydła wzlatują nad zielenią, płacząc"

Zieleń jako nadzieja, ale jakże krucha "szklane skrzydła"
Naznaczyłeś Alchemiku delikatność, ale także oschłość, pojedynczość (tudzież samotność) sztuczność; pozłotka, nie wszystko złoto...
Ogólnie wiersz odczytuję jako taką desperację podmiotu w którym drzemie nieujarzmione, chęć rozładowania emocji, otoczenia opieką kogoś, ale także współczucie i to nie tylko względem spersonifikowanej kobiety (choinki) ale także w stosunku do samego siebie, o czym imho świadczy pointa" skusiłem się nawet na te farbowane" czyli...
Einstein, kiedyś powiedział że "Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona"
Podoba mi się to płytkie całowanie pod jemiołąSmile
Lirycznie tutaj i za to mój głos, pozdrawiam.
Odpowiedz


Wiadomości w tym wątku
Anielski wlos - Laureat POEZJA 2017 - przez Alchemik - 27-12-2017, 00:22
RE: Anielski wlos - przez Miranda Calle - 27-12-2017, 08:18
RE: Anielski wlos - przez mirek13 - 27-12-2017, 17:03
RE: Anielski wlos - przez Alchemik - 27-12-2017, 23:38
RE: Anielski wlos - przez Lexis - 28-12-2017, 02:17
RE: Anielski wlos - przez Julia - 01-01-2018, 11:33
RE: Anielski wlos - przez tetu - 08-01-2018, 19:16
RE: Anielski wlos - przez Gunnar - 08-01-2018, 21:29

Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości