przypowieść o fiołku trzykrotnie niezatopionym

[Jarosław Jabrzemski]

nazbyt byłam zmarznięta zdrętwiała
nie pomyślałam
że nieładnie
nie podziękować za odruchy stadne*

uczyłam się w szkole zakonnej
ale to nie spowiedź
lecz świadectwo o mnie

byłam jedną z argentyńskich owiec
prześliczną
cudem odratowaną gruźliczką
po śmierci ojca hodowla bydła
mi zbrzydła
i farma była za mała

błagałam
proszę mnie zaokrętować
skutecznie

chcę poczuć pukiel
grubych kasztanowych włosów
na wietrze
takie myśli głupie
pragnę ratować
kiedy tyle osób
tonie

nadopiekuńcze dłonie
jestem niezatapialna
gdy mam przy sobie szczoteczkę
do zębów
nie podda się stępce
kłębek nerwów

uratowałam dziecko

później się odezwała
przeszłość
halo halo
wyporność wielka
jak w royal mail line

serce nie wytrzymało

* I was too frozen and numb to think it strange that this woman had not stopped to say 'thank you'
Violet Constance Jessop

[Lyssa]

Rzeczywiście była niezatapialna. Ale to dziwne, przeżyć trzy zatopione...może przynosiła pecha? Potrafisz zmieścić w paru strofach, prawie życiorys.....sztuka Podziwiam.

[maciekbuk]

Twoje pisanie nigdy się nie nudzi. Jak zawsze świetny wiersz.

[Lynch Mob]

. .

[RootsRat]

Dobry wiersz, naprawdę dobry, ale znowu przyczepię się do tłumaczenia cytatu. Nic tam nie ma o odruchach stadnych, Jarku. Gdyby to jeszcze była poezja, to rozumiem, bo wierszy raczej nigdy nie tłumaczy się dosłownie, ale to nawet nie jest wiersz, tylko pamiętniki. Lubię Twoje wiersze, ale niemożebnie drażnie mnie że ściemniasz z tymi cytatami

[Piramida88]

Bardzo dobry wiersz Jarku. Czytało się z przyjemnością. Jak dobrze, że ktoś ratuje poezję.
To chyba jeden z najlepszych jaki ostatnio czytałam. Czekam na więcej takich.

Pozdrawiam serdecznie

[Xorrez]

Mi się też podoba Jarku. Masz swój styl, dobrze się go czyta. Nie chcę mi się rozbijać oceny na poszczególne elementy, po prostu pisz dalej, z niecierpliwością czekam na następne kawałki.

5/5

Pozdrawiam
X