Opowieści z Kimiro

[Kandara]

Wszakże po każdej wielkiej i małej bitwie, pozostawało na polu przynajmniej kilka tysięcy poległych.o.O mała bitwa? kilka tysięcy? to jaką oni mają populację?

Po pierwsze: to "Azja", a Azjatów zawsze było wielu. Naprawdę, populacja XVII wiecznej Japonii była liczniejsza od populacji państw Europejskich w tamtym okresie. A skoro Kimiro jest wzorowane na Nipponie...
Po drugie: Niestety, nie mogę teraz znaleźć źródła, ale kiedy to pisałam sprawdziłam dane na temat niektórych bitew... Jestem pewna, pod Sekigaharą (1600r) poległo ładne parę tysięcy. Ok, to była bitwa ostrzygająca. A i zdaje się, że w jakiś starciu pomiędzy siłami Ody Nobunagi, a klanem Hojo było parę tysięcy trupów... Ale teraz to już w sumie nic nie wiem.

po czym, wykonując kolejny głęboki ukłon oddał oficerowi jakąś złożoną czterokrotnie kartkę papieru. Dowódca Drugiej Armii klanu Murahito ujął ową owe można sobie odpuścić - kontekst jasno wskazuje, o co chodzi rzecz w obie dłonie.

Wynikać, wynika, ale jak dla mnie bez tego słówka zdanie brzmiałoby dziwnie.

Przeczytałam, póki co, fragment i shame on me, że nie zrobiłam tego wcześniej. Wyrobiłaś się, Twoje opowiadanie stało się płynniejsze. Jest kilka niedoróbek, ale w porównaniu z tym, co było wcześniej, poczyniłaś olbrzymie postępy.

Jak dla mnie największą niedoróbką w tym opowiadaniu jest tempo akcji... Zaraz, zaraz co ja mówię, jakiej akcji? (Ale to powinno się zmienić)

Przeczytałam, póki co, fragment i shame on me, że nie zrobiłam tego wcześniej. Wyrobiłaś się, Twoje opowiadanie stało się płynniejsze. Jest kilka niedoróbek, ale w porównaniu z tym, co było wcześniej, poczyniłaś olbrzymie postępy. Jak tylko znajdę wolną chwilę z radością przeczytam dalej. Dobra robota, Kandaro!

Dzięki! Tylko hum... jak to napisać... zaczynam odczuwać presję. A i jeszcze:

o kurczę, świetny opis. Statyczny, co często zniechęca współczesnego czytelnika, ale moim zdaniem piękny. Gratuluję.

O, a jednak komuś się to spodobało