zjazd w przestworza

[Alchemik]

Pierwszy raz
kochaliśmy się w szpitalnej windzie.
mieliśmy wyjść na spacer po rozpakowaniu
fantów w postaci tony słodyczy
paru kulek pomarańczy 
i twoich magicznych ciast

Podobała mu się ołówkowa sukienka
w kolorze dojrzałych
węgierek z kopertowym dekoltem

Majtki ściągnął mi dwoma słowami
przywołano windę na parter
wjechałam na szczyt
zanim otworzyły się drzwi

Kierunki kierunki w światach wyobraźni
poddanych pragnieniom
a ja tylko krwi
jednak
pozostawię Cię przy życiu

pragnę

Windą po schodach choćby jeszcze raz
nie utoczę zbyt wiele
nakarm mnie

Aniele

[BJKlajza]

Gdyby ten wiersz wyglądał tak ( ujednolicony czas  przeszły) i kończył się  jak poniżej napisałem    bez wahania dałbym 5/5


Pierwszy raz
kochaliśmy się w szpitalnej windzie.
mieliśmy wyjść na spacer po rozpakowaniu
paru pomarańczy
i jego magicznych ciast

Podobała mu się ołówkowa sukienka
w kolorze dojrzałych
węgierek z kopertowym dekoltem

Majtki ściągał mi dwoma słowami
przywołano windę na parter
wjechałam na szczyt
zanim otworzyły się drzwi

[Natare]

Nawet ciekawy, szczególnie w formie i w treści przewrotny. Podoba mi się. Czyta się. Dla mnie jak najbardziej na tak Jeśli miałabym się czegoś przyczepić to może trochę odkleja się od czwarte strofy, odnosi się wrażenie jakby to był już inny wiersza, ale można to właśnie zaleta?

[Polliter]

Windą po schodach do nieba, że tak sobie muzycznie podsumuję ten wiersz.

Dlaczego "Cię" napisałeś dużą literą? Jakoś z kontekstu nie widzę uzasadnienia. Być może przeoczyłem ten kontekst albo też po prostu, nie zauważyłeś tego. W każdym razie trochę mnie to zaskoczyło.

Jak zwykle u Ciebie, zgrabnie rytmicznie, z niebanalną metaforyką i plastyczną narracją. Brak interpunkcji (poza jedną kropką ni z gruchy, ni z pietruchy) momentami przeszkadza, bo wychodzą, przykładowo, takie "węgierki z kopertowym dekoltem", ale całość (jak to u Ciebie) podana jest niezwykle smakowicie. Zawsze zazdrościłem Ci wyczucia słów, ich znaczeń i wieloznaczeń, tego jak pięknie potrafisz nimi operować, sklejać w poetyckim kolażu. To wielki dar i cieszę się, że masz tego świadomość i doskonale ten dar wykorzystujesz ku uciesze smakoszy Twoich wierszy, takich jak ja.

Pozdrawiam serdecznie.

[Grain]

To jakiś seksualny rekord świata możliwy w wierszu.

[mirek13]

Przychodzi pacjent do psychoanalityka, a ten mu pokazuje obrazek kury.
Co to jest? - pyta.
- Goła baba.
- A to? - Pokazuje obrazek domu.
- Goła baba.
A to? - Wnerwiony pokazuje obrazek windy.
- Goła baba.
- Pan jesteś chory i erotoman! - krzyczy psychoanalityk.
- Ja? A kto mi ciągle te gołe baby pokazuje?

[chmurnoryjny]

1. Po co kropka w drugim wersie, skoro nie ma potem żadnych znaków przestankowych?
2. Jeśli trzeci wers miał być jak kolejne zdanie, to wypadałoby (niekoniecznie z użyciem, moim zdaniem przypadkowej kropki) zacząć wersalikiem.
3. Mam również wrażenie dwóch wierszy, o, w jednym kontekście, jednej osoby, jednego zestawu osób, ale ... całość--- (tu mi się tak łatwo nie wytłumaczysz--- "eksperymentowaniem na formie". zresztą nie tylko mnie")---------- jak lubię utwory rozbudowane, takie, które mnie przykują na dłużej, to ... mnie się skończyło na "wytłuszczonym". Swoją drogą--- po co tłuszcz i skursywienie? Uzasadnienie do skursywnienia da się "jakoś" znaleźć, ale "tłuszcz? Nie, no wiem, że tłuste na wierzch wypływa na wodzie, także tej wylanej słownie, ale ... sorry. Tak, kontynuując całość jako jeden utwór robisz z tego wiersza, który do "trzeciej strofy" zasługiwał na (może i) najwyższą notę, rozwodnienie. Tak, rozwodniłeś go...


3/5... i czynię to niestety bardzo zawiedziony...

Inaczej rzecz wyglądałaby, gdybym obie części zobaczył jako osobne teksty... niech i powiązane... ale tak... inaczej nie mogę