poprawa

[Achelon]

gdy się złamałeś
stwardniało coś w tobie
postanowiło że
więcej nie padniesz
wstaniesz
spełnisz marzenia
i szlachetne ideały
zawładną twym sercem

lecz życie
jest prozą

z prochu
się źli rodzą

[blackpepper]

Pierwsza część mi się podoba. O prozie życia już słyszałam, więc nic nowego, ale..
mocna puenta. I za to wielki plus. Dziwię się, że jeszcze nikt tego nie skomentował, bo według mnie, jest dobrze.
Ba, nawet bardzo dobrze. Chociaż... trochę nudnawo.
Idź tą drogą, Achelon (;

[miriad]

to ja jestem bardziej wymagający, bo na moje oko do "dobrze" jest jeszcze baaardzo daleko.

[Lyssa]

Też mi się tak wydaje miriad, baaardzo daleko nawet do wiersza...... ale może inni powiedzą inaczej, nie jestem zbyt bystra.

[eyesOFsoul]

stwardniało coś w tobie
postanowiło że

- końcówki, nachodzą na siebie. Są błędne.
Ponadto że na końcu wersu, jeszcze w tak krótkim wierszu... to zły, zły, zły zabieg.

więcej nie padniesz
wstaniesz
spełnisz marzenia
i szlachetne ideały

- sam ten fragment jest o niczym.
Wyliczanka. Nie padniesz/wstaniesz/spełnisz
w dodatku końcówki również się nachodzą, są podobne, sprawiają, że wiersz nie tyle nabiera łamliwego rytmu, co ma rymy - o to niestety tandetne.

zawładną twym sercem

tobie - twym
powtórzenie. Niezbyt ładnie wygląda.

lecz życie
jest prozą

z prochu
się źli rodzą

I tu ewidentnie rym.


Cały tekst to wielki misz-masz. Mam wrażenie, że autor sili się na poezję, udziwnia pisanie. To nawet nie chodzi o to, że mało tu dobrych metafor. Podobne końcówki. Wyliczanka. Powtórka słów. I rymy... nie tworzą nic poza chaosem.

I podstawowe pytanie: dlaczego miałabym tu wrócić?
Bo życie jest prozą? Czy dlatego, że z prochu się źli rodzą? I dlaczego akurat z prochu?
I dlaczego źli? Ja się nie uważam za złą.

Wiersz niczego nie wyjaśnia. Jest tylko motyw upadku, powstania i pointy, która jest o niczym. Nawiązuje tylko do "z prochu powstałeś..."

Słabo.

Pozdrawiam.

[catt]

stwardniało coś w tobie

To określenie mi nie pasuje, powoduje dziwne skojarzenia, niekoniecznie zgodne z tym, co autor miał na myśli. Chyba nie do końca odzwierciedla to, co chciałeś tu przekazać. Chociaż... Co ja tam wiem.

więcej nie padniesz
wstaniesz
spełnisz marzenia
i szlachetne ideały
zawładną twym sercem

To brzmi bardzo melodramatycznie, z lekka tandetnie, nie uważasz? Upadłeś, ale wstaniesz, uwierzysz wreszcie w siebie, zyskasz jakąś przeogromną wewnętrzną siłę i będziesz lepszym człowiekiem. To już było.

lecz życie
jest prozą

To mi się podoba, gdybyś cały wiersz oparł na tym założeniu - kto wie, może wyszłoby coś naprawdę dobrego.

z prochu
się źli rodzą

1. Rymuje się z prozą i jest to jedyny rym w tym wierszu, więc nie.
2. Do czego to się odnosi? W kontekście całego tekstu - nie wiadomo po co, taka przylepka. Bo się zrymowało?

Chociaż.
Jakby się głębiej zastanowić nad tym ostatnim koszmarkiem, to można fajnie zinterpretować resztę: Ty, który powstajesz - jesteś zły. I z tego zrobić temat wiersza. A tak - niby się rodzą źli, ale są dodani na końcu, jakby od niechcenia, a tak naprawdę to nie są źli, bo spełniają swoje marzenia i szlachetne ideały władają ich sercami.

Tak sobie teraz rozpisałam ten wiersz, powykreślałam to, co, moim zdaniem, nie przejdzie i o:

w końcu się złamałeś
stwardniało coś w tobie
i postanowiło że
więcej nie upadnie

lecz życie
jest prozą

z prochu
rodzi się zło

Może idź bardziej w tym kierunku?
Brakuje tu chyba głębszego przemyślenia, mam wrażenie, że spisałeś to, co Ci do głowy wpadło i na siłę zrobiłeś/łaś z tego wiersz. I wyszło nie najlepiej. A wierszyk ma potencjał, trzeba nad nim tylko trochę popracować.