do niedorzeczności

[BJKlajza]

obiecałem drzewu opowieść – nie słuchało 
ozłociło konar opadło zastygło nie drgnie nawet
nie zaszumi nie zatrzeszczy obojętne jak świat 
jak ludzie – pogrążeni w malignie 

a tam dzieją się rzeczy niepojęte 
cuda nad cudami i koszmary z najgłębiej ukrytych
cząsteczek – tych nieznanych i tych nigdy
niedoświadczonych jest więcej niż pyłu 
między konstelacjami niż słów niewymyślonych

bo im bardziej chcieć – tym mniej móc
im mniej niczego – tym więcej boli niezapominanie
opowieści której nie ma kto wysłuchać

[Miranda Calle]

Jakoś nie pasuje mi ten utwór do autora - gdzie ten dystans, ironia, prześmiewczy humor? Taki poważny, że aż strach.
Wrócę, jak się uleży.

[BJKlajza]

hehe Nie zawsze jestem niepoważny

[Julia]

Rzeczywistość podana w niezwykłej, lirycznej oprawie. Nic dosłownie - wspaniała metafora. Bardzo mi się podoba, bardzo.

[Natare]

zaskoczyłeś mnie! fajny i poruszający wiersz

[Miranda Calle]

Wracam. Zapadł we mnie i uwiera. Powaham się jeszcze trochę z oceną. Muchy w nosie

[BJKlajza]

Mir  : Co byś  nie  miała  much  w nosie  standardowy pakiecik na 8 marca : ( nie mylić z łapówką )  

[Miranda Calle]

Wiesz, miałam wątpliwości co do wersyfikacji, bo mi zgrzyta jak czytam na głos. Ale doszłam do wniosku, że to zgrzytanie właśnie najbardziej mnie uwiera, dlatego tak mocno ten wiersz we mnie zapadł.

Dodaję do "the best of BJK" i zostawiam komplet gwiazdek.
Nie z powodu goździka i rajstop, choć są cudowne (oczywiście, dziękuję za ten klasyczny podarunek )