do niedoczekanych zim

[Toya]

to tylko sen
dlatego nie można przyjąć za pewnik
że światło pomieszane z kurzem
formując się w belki podtrzymuje stropy

pewnie mogłoby to trwać
gdyby nie budzik albo podmuch podcinający podpory
niedostrzegalnie a jednak mąci ich spokój

od tej chwili dni spadają przedwcześnie
nie wyzbywszy się porannej goryczy
prowokują tąpnięcia

przejścia nie bolą tłumaczyłeś jak dziecku
ot jeszcze jedna mała śmierć
niewidoczna z kosmosu nie zatrzyma tramwajów
tym bardziej świata w jego pędzie donikąd

tylko powietrze zrzednie na moment jak miny nad próżnią
zdumione brakiem choćby cienia
o który można by się oprzeć jak o słowo

bez sensu więc milczę
i jakby nie na temat
przesuwam zapałką po drasce
wierząc że żarem wypalę nam skrót
- do jutra

[Polliter]

Dlaczego nie ma tu żadnych komentarzy?
Toyka, wtopiłem się w ten wiersz. Kapitalnie zaczęłaś, wszyscy mówią o poincie w poezji, a często zapominają, że trzeba dobrze rozpocząć wiersz. Ty zrobiłaś to doskonale. Początek tak mnie zaintrygował, że bez problemu popłynąłem z resztą tekstu. Zapomniałem o rytmie (bo z nim płynąłem), o tematyce (cieszyłem się metaforyką i ładnymi przerzutniami) i cieszyłem się obcowaniem z tymi rozważaniami na temat nieśmiertelności.
To była naprawdę przyjemnie spędzona chwila.
Pozdrawiam.

[mirek13]

Bo wszyscy czekali na Twój komentarz, Polli.
Cokolwiek jej zarzucą (pewnie zaraz będzie o przegadaniu i wywalaniu zbędnych części), to i tak jest super, bo tak pisane wiersze po prostu się czyta.
Czyta z ogromną przyjemnością, bo one płyną w doskonałych klimatach i związkach.
To jest umiejętność autorki nie do podrobienia.
Ona tylko jeszcze nie wierzy, że potrafi tak napisać o wszystkim i uparcie trzyma się swoich, mrocznych stron.
Jak ja zresztą.
Czyli zarzut to dla dwojga, choć mnie zdarzyło się popełniać krotochwile.
Może Ewie też się zdarzy?

[Grain]

Dobre. Spójne.
Pisać ty Ty już umiesz.

[Marcin Sztelak]

Przypomniały mi si słowa kolegi: umrzemy, a tramwaje dalej będą jeździć... Dobry, spójny wiersz. Pewnie gadatliwy, ale to akurat lubię.

[tetu]

No. Pisać to Ty umiesz, ale to już wiesz Dobry wiersz Ewo.

[Toya]

Przepraszam, że nie odpisuję, ale nie mam (chwilowo) dostępu do netu. Jedynie w telefonie, a tu nie bardzo mi idzie ze względu na brak wprawy i przyzwyczajenie do wiekszego ekranu i klawiszy.

Polli - jestem mile zaskoczona Twoją opinią.
Dziękuję.

Mirku, Grain, Marcinie, tetu - dziękuję

[chmurnoryjny]

to tylko sen
dlatego nie można przyjąć za pewnik
że światło pomieszane z kurzem
formując się w belki podtrzymuje stropy (ależ obraz!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  )

pewnie mogłoby to trwać
gdyby nie budzik albo podmuch podcinający podpory
niedostrzegalnie a jednak mąci ich spokój   (ok, nieco usypiasz czujność, dajesz oddech....)

od tej chwili dni spadają przedwcześnie
nie wyzbywszy się porannej goryczy
prowokują tąpnięcia     (no, fakt, poi tym co dalej przeczytam, to... faktycznie brzmi również jak zapowiedź...!!! że mną tąpnie, zatrzęsie)

przejścia nie bolą tłumaczyłeś jak dziecku
ot jeszcze jedna mała śmierć

niewidoczna z kosmosu nie zatrzyma tramwai-------------------> choć forma poprawna, to może jednak lepiej "tramwajów'??? dla brzmienia?

tym bardziej świata w jego pędzie donikąd

tylko powietrze zrzednie na moment jak miny nad próżnią    wow!!!!!!!   (a następne dwa wersy już mnie "zabiły' i ... nie mam tchu
zdumione brakiem choćby cienia
o który można by się oprzeć jak o słowo

bez sensu więc milczę
i jakby nie na temat
przesuwam zapałką po drasce
wierząc że żarem wypalę nam skrót
- do jutra      (odleciałem)

Co ja Ci tu będę więcej? Urzeczony jestem--- mimo kapryszenia na odmienny wybór właściwej odmiany (tramwai/tramwajów)

5/5


ale "tramwajów" lepiej by brzmiało!!! 

[chmurnoryjny]

a poza tym, jaki widać-------------- doczekaliśmy zimy.... choć na chwilę...

[Toya]

Nie krzycz tak Może być i tramwajów. Nie robi mi to żadnej różnicy.
Dzięki za słówko i "piątaka". Bardzo się cieszę z tak pozytywnej opinii.

Dziękuję ))

[chmurnoryjny]

ja nie krzyczę INO I TYLKO WYRAŻAM SIĘ DOBITNIE!!!!!!!!!!!!!!!! (UND AUTORYTARNIE I ARKO-KORYTA-DAR-NIE