Świeczka

[abel]

Każdy człowiek niczym świeczka
Pali się, chwieje pod wpływem
Silnych wiatrów, a czasem…
Czasem po prostu gaśnie.

Ta zgaszona świeczka to ja.
Dlaczego…?
Wciąż zadaję to pytanie:
Dlaczego ja?

Nie tyczy się to tylko pogłębiającego się przygnębienia.
Tyczy się to całego mojego życia.
Dla Was, moich przyjaciół moje pytanie:
Dlaczego ja?!
Powinno kojarzyć się z jedną sprawą,
Lecz dla mnie dziś jest to coś głębszego,
Pełniejszego o szerszym zakresie.
Dotyka to każdej dziedziny mojego życia.
Szczególnie w tym okresie,
Gdy czuję, że wszystko wymyka się spod kontroli
I niczym przerażony koń galopuje przed siebie nie zważając na szkody jakie wyrządza.
Tak nie powinno być.

To człowiek powinien mieć kontrolę nad własnym życiem,
A nie życie – wydarzenia z przeszłości i teraźniejszości, nad człowiekiem.


----------------------
Sam nie wiem czy w ogóle to pretenduje do miana wiersza ew. jako wiersz biały, wolny...

[FantaSmaGoria]

Za dużo dosłowności.

Tak naprawdę to ja tutaj nie widzę poezji zupełnie.
Wiersz należy albo poddać minimalizacji, albo rozbudować i stworzyć miniaturę.
Zastanawiam się tylko, czy warto.
Bo to już było i widziałam miliony takich samych tekstów jak ten.
Myślę, że trzeba pójść w inną stronę.

[Kali]

Niestety ja też nie widzę tu poezji. A temat jest lekko mówiąc oklepany.
Wymyśl coś swojego, oryginalnijszego.

pozdrawiam,
Kali

[Gwidon Hefid]

to nie poezja ale nudnawa proza licho pozorowana na wiersz - walcz dalej!