podróż

[starysta]

A ja pokuszę się o bardziej taką, jak to się mówi? Głębszą analizę wiersza, tak?
Tylko zaznaczam dlaczego. Ano dlatego, że mnie metafory niedostępne nie cieszą.
Pisze tak od reki więc błagam o wybaczenie bo będzie tego sporo. A sporo u mnie znaczy błędy.
Wiersz jest na ten temat zbyt opisany, pamiętajcie oceniam ja, taki sobie ktoś.
Można też użyć słownictwa prostego co nie znaczy banał.
Nie prosty to też nie pusty. Czytałem wiersze bardzo proste, a jednak zatrzymywały, tu w tym jest chaos, biegam oczami kilometry by się dowiedzieć że w uchu mam wstążkę, z atłasu w dodatku. Po jaki gwint tak komplikować? Zapytam autora kiedy się spotkamy. (rozumiem może i to piękne) Trzeba też zapytać o jaka to temperaturę idzie, bo jak przy seksie to chyba palce nie marzną, no bo ciężko dyszę. No i ta spocona głowa, zatem skąd tak chłodno. Jasna aniela i wiatr mi rwie po uszach a te policzki czekoladowe, a jestem czarny się dowiaduję, to mnie dopiero matka przeklnie.A ten język co wyprawia, ooooo całe szkliwo zedrze i co sztuczna szczeka?
Drugiej strofy nie komentuję(teraz) no chyba ze trzeba będzie. Na dziś szkoda mi czasu.
Jednym słowem cztery słowa, wiersz mnie nie pasuje.
Jest rozpisany, niezrozumiały, nieładny, bez treści, źle sformatowany i co tam nie jeszcze. Tak uważam ja strysta, albo dziadek jak przyjaciele do mnie mówią, i nic na to nie poradzę.
Słowo proste to miłość, nie chmury sunące po drutach czasu. Jeżeli juz bym się zdecydował na metafory to muszą one śpiewać, bo to jest właśnie tak że używając metafor dodajemy tekstowi nutki.
Pozdrawiam.

A dodam, nie zdejmuję tych pięciu gwiazdek z szacunku dla tych co i się podoba.