Nowy Świat

[Changed]

W schronach, które rozmieszczono w stu punktach na całym świecie, zmieściło się około sześciu tysięcy osób

Nie chcę nic mówić, ale sto schronów na całą ludzkość to trochę mało. Nie wiem ile trwało niszczenie globu, ale sądzę, że każdy schron powinien móc zmieścić trochę więcej niż sześciuset ludzi. Albo skrupulatnie przygotowująca się do apokalipsy ludzkość powinna wybudować więcej schronów. Nie podałaś żadnej informacji, która miałaby to wyjaśniać. Poza tym… Na jakiej zasadzie wybrano ludzi, którzy mieli przeżyć?

Rada stanowiła namiastkę rządu, do którego obywatele też mieli pretensje o całe zło.

‘Też’ jest tu niepotrzebne.

Pierwszy z nich, Mark Creswell, niegdyś bardzo bogaty i wpływowy człowiek

W takim ustawieniu ‘Mark Creswell’ jest wtrąceniem. A wtrącenie teoretycznie można wyjąć bez pozbawiania zdania sensu. Tutaj zostałoby coś takiego: Pierwszy z nich niegdyś bardzo bogaty i wpływowy człowiek. Nie sugeruję, że nazwisko jest niepotrzebne, bo jest, ale tutaj jest konieczny jakiś czasownik. Do reszty akapitu się nie przyczepię.

Tak naprawdę to miał wiele innych zajęć, ale są nieistotne.

Zachowaj jeden czas. To nie jest zdanie-wyjątek, w którym się nie da.

Od tamtej pory nienawidzi tego mężczyzny i stara się go pognębić, jak tylko może.

To samo co powyżej.
Po przeczytaniu tego krótkiego opisu bohaterów, z którego nie zapamiętałam nic oprócz jakichś informacji o Creswellu (którego pisownię nazwiska i tak muszę sprawdzać), czuję się jak po tandetnym wstępie do jakiejś telenoweli w stylu ,,Moda na sukces”. Postacie zapewne bardzo barwne i w ogóle, będą śluby, rozwody i pogrzeby, ale… Gorszych nie było do odnowy świata?

Było to spowodowane głównie zachowaniem szanownego pana Marka Creswella, który chciał wprowadzić w życie swój dziwny, pokręcony plan.

W tym zdaniu narracja ma osobisty charakter z powodu przymiotników ,,dziwny” i „pokręcony”. Odstaje w tym od reszty tekstu.

Jednak niebezpieczeństwo zostało zażegnane na pewnym spotkaniu, na którym doszło do bardzo burzliwej dyskusji...

To mnie wcale nie zachęca by czytać dalej.

spytała Aisha Collins, piękna i młoda kobieta, najmłodsza członkini Rady.

Jeśli się nie mylę, to ją już scharakteryzowałaś.

Skąd mamy brać materiały do budowy domów, skoro cały dorobek ludzkości, wszystko, co udało się osiągnąć, zostało całkowicie zniszczone?

A właściwie… To gdzie oni są? Bo ja automatycznie wyobraziłam sobie coś w deseń oficjalnego stołu z bliżej nieokreśloną ilością ludzi. W pomieszczeniu. Mogłabym z góry założyć, że są w schronie (po zastanowieniu) ale skoro tam może się zmieścić tylko po sześciuset ludzi…
A właściwie to z jakich oni są krajów? Bo żadnych problemów większych z porozumieniem u nich nie widzę. I czy byli w jednym schronie, czy nie? Z założenia powinni, bo nie przejdą kilkuset kilometrów pieszo, ale tej informacji też brakuje.
Jednak ten dialog jest sztuczny i naciągany… Nie umiem się do niego przekonać. A wręcz mnie odrzuca.
czarnoskóry mężczyzna około czterdziestki.
Ta informacja również już padła. Chyba jednak coś pamiętam z tego czegoś, co można ostatecznie uznać za przedstawienie postaci.

Iselda Carter, kobieta po trzydziestce, z obciętymi na krótko blond włosami, trzymająca zwykle stronę Creswella, spoglądała z podziwem na Aishę, która usiadła na swoim miejscu, lekko zarumieniona z emocji.

Chyba mi powiewa plastikiem. Od tych postaci. I trochę od tekstu. Tak jakbyś się wzorowała na jakimś programie telewizyjnym. I to uparte podawanie wieku – ohyda.

- Mówiąc ci prawdę, Mark? - wtrącił Eldon, również wstając.

Chwilę temu trzymał jego stronę, a nie zauważyłam by był osobą o słabym charakterze, która kurczowo trzyma spodni swojego wspólnika i boi się wychylić zza jego grubego tyłka.

„Czeka mnie takich jeszcze tylko milion” - stwierdziła z właściwym sobie optymizmem,

Czuję się zdziwiona, że optymizm nie wyginął. Chciałabym wejść do tego opowiadania, stanąć przed Aishą , pomachać jej ręką przed oczami z donośnym ,,Hello! Świat uległ zagładzie, dociera?”.
Zauważyłam, że używasz języka serialowego. Traci przez to cały tekst. Nie wiem skąd on się u ciebie wziął – to nie moja sprawa. Ale on z reguły sprawia, że nawet nie włączam telewizora.
Klimatu nie ma. Brakuje mi porządnego opisu jak teraz wygląda świat. Przydałyby się jakieś konkretne, logiczne informacje. Powody, dla których jest tak, a nie inaczej.
Opisy… Właściwie to lepiej ich nie wspominać.
Kreacja postaci jest po prostu serialowo-szkolna. Powytykane cechy i aparycja. Ma się to nijak do zachowań prezentowanych w tekście. Na plus w tym zakresie jest jedynie Creswell. Jednak chociażby Eldon… Już napisałam co mi w nim nie gra. Albo Aisha. Nastąpiła apokalipsa, a ona ciągle jest rozemocjonowaną, optymistyczną i niedojrzałą osobą. Wydarzenia mają wpływ na ludzi. Ci tutaj nadal są celebrytami, którzy nie potrafią myśleć poważnie.
Fabuły nie jestem w stanie ocenić w oparciu o ten tekst. Jest za krótki. Chyba, że jej nie ma.
Reasumując to przydałoby ci się, gdybyś się zastanowiła nad swoimi postaciami, sensem pewnych wydarzeń, norm, zachowań i nad wyglądem świata przedstawionego.
Ktoś mi kiedyś poradził by sobie wypisać jaki ma być dany bohater i to potem egzekwować. W twoim przypadku może lepiej by było się zastanowić jak mają się zachowywać i zrobią w danej sytuacji. Chociaż teoretycznie to z siebie wynika.
A opisy i dialogi trzeba po prostu ćwiczyć.
Tekst jest kiepski, przykro mi. Nie mówię tu o jakiejś porażce, bo teoretycznie tekst mógłby być niezły. Czekam na twoje dalsze próby literackie. U ciebie spokojnie można wypracować poziom i lepszy warsztat. Poza tym, odnośnie tematyki postapokaliptycznej, to Danek prowadzi temat z recenzjami książek tego gatunku. Przeczytanie niektórych z nich może by ci jakoś pomogło.