21-02-2010, 11:56
Nie wiem dlaczego, ale ten tekst mnie rozbawił. Autentycznie. Może dlatego, że tego typu język i twórczość do mnie nie przemawiają. Jak dla mnie mamy tutaj niezbyt stabilnie streszczone życie przeciętnego Kowalskiego. I cóż z tego? Domyślam się, że miałeś zamiar wprowadzić czytelników w osłupienie, ale wyszło cienko. I to bardzo cienko.
Strony technicznej nie będę się czepiać. Parę przecinków nie na miejscu, pojedyncza literówka. Nic wielkiego. Ale język... negatywnie mnie zaskoczył. Zastanawiam się, czy czytałeś swój tekst przed opublikowaniem go. Jeśli nie, to znajdź chwilkę czasu i przeanalizuj to dzieło, bo według mnie strona językowa prezentuje się tragicznie.
Zakończenie najbardziej mnie rozśmieszyło, nie dlatego, że mam serce z kamienia i popieram akty samobójcze. Po prostu zostało napisane w przezabawny sposób.
Pozdrawiam.
Strony technicznej nie będę się czepiać. Parę przecinków nie na miejscu, pojedyncza literówka. Nic wielkiego. Ale język... negatywnie mnie zaskoczył. Zastanawiam się, czy czytałeś swój tekst przed opublikowaniem go. Jeśli nie, to znajdź chwilkę czasu i przeanalizuj to dzieło, bo według mnie strona językowa prezentuje się tragicznie.
Zakończenie najbardziej mnie rozśmieszyło, nie dlatego, że mam serce z kamienia i popieram akty samobójcze. Po prostu zostało napisane w przezabawny sposób.
Pozdrawiam.