Cytat:Staram się nie myśleć. Najlepiej o niczym nie myśleć – Oni często to powtarzają. Która jest godzina? Cholera, gdzie ten zegarek!Imho, pierwsze zdanie zdałoby się być ostatnim zdaniem akapitu.
Cytat:„Wybaczcie... Ale strach mnie złapał za dupę.”?mała litera
Cytat:-( )Odpierdol się(.) - Jestem spokojna.
Cytat:Wkładam rękę do swojej reklamówki i szybkim ruchem wyciągam jedną butelkę. Nie mam czasu na myślenie. Biorę szybki zamach i rozbijam ją na głowie nieznajomego. Upada.Koliduje ze sobą, zwłaszcza przy wcześniejszej 'ręce'.
Cytat:Krew miesza się z sokiem, delikatnymi strużkami spływa po jego łysej głowie i nieogolonej twarzy. Widzę jego spojrzenie. Nienawistne, a zarazem błagające o litość.
Cytat:Z kieszeni wyciągam woreczek z białym proszkiem. Kokaina – niezawodna. Niezdarnie posypuję nią jego nozdrza. Resztą wetrę w dziąsła. Pusty woreczek wkładam mu do ręki. Nawet jeśli ktoś go znajdzie, będzie to wyglądać jak przykry przypadek śmierdzącego ćpuna.Można by to zastąpić opisem nieużywającym takich zaimków, bo wygląda to niezbyt ładnie - wiem, sama takie błędy robię, i wcale mi to brzydko nie wygląda, póki się dogłębnie tekstowi nie przyjrzę.
Cytat:W sam raz na pożegnania... W sam raz na śmierć.Pożegnanie? W tekście nijak nie widać celu użycia liczby mnogiej, można się jedynie domyślać, że chodzi o pożegnania z wieloma osobami - taj to przynajmniej widzę ja - co jednak bez tych dołożonych domysłów brzmi mi brzydko.
ZAPIS:
W mojej opinii zdania czasem za krótkie, ale ostatnimi czasy zrozumiałam, że niektórzy po prostu maja taki styl, więc to tylko jak najbardziej moja opinia. Rzeczą która jednak razi wciąż i u wielu, jest fakt braku formatu tekstu. I już nawet nie muszę tu wpajać dawnej regułki 'aby zrobić akapit, w miejscu wcięcia piszemy [ p ], a na końcu danego akapitu [ / p ]', bo nawet odstępy między akapitami - zwłaszcza tak krótkimi - jest tu jak najbardziej zbędny - jak przy wielu tekstach - a nawet niepożądany i irytujący, kiedy przywykło się do faktu jakoby takim odstępem mianowane były kolejne, odrębne części jednej całości.
TREŚĆ:
Hm.... Hmm... Hmmm... Szczerze, nie wiem jak się do tego odnieść. Tekstów podobnych merytorycznie czytywało się wiele, jakże również wiele z nich było o chorobie - jak podejrzewam tu po 'łysej głowie'. Dla mnie tekst jak tekst, miejscami dobry, ale jako całość zaliczany raczej do kanonu 'to już było', mimo faktu, że przecież wszystko już było. Po prostu nie widziałam tu nic oryginalnego.
I tutaj też narzuca się pytanie - czy to aby nie miało być z miniaturach? Bo na fragment całości mnie to nie wygląda, długie też nie jest... Takie osobiste refleksje.