Aborcja

[Konto usunięte]

Nie będę nigdy matką, ale będę być może ojcem. Miejmy nadzieje, że nie będę nigdy partnerem zgwałconej kobiety. Mam wyobraźnię, mam rozum. I nie wyobrażam sobie i nie ogarniam rozumem scedowania win ojca na dzieci.

Mam nadzieję, że znasz różnicę między matką, a ojcem. Poza tym... Zgwałcona jest gorsza?!

Nie potępiam nikogo za poglądy, tylko za to jak te poglądy oddziałują na innych. A gdy poglady prowadzą do poćwiartowania, to coś jest chyba nie tak.

Każdy ma swój rozum. Na mnie oddziałuje tylko coś na kształt sumienia i własna moralność.

Moje życie nie będzie zagrożone przez ciążę, ale może bardzo łatwo zostać zagrożone, bo ktoś uzna, że jego prawa są ważniejsze od mojego prawa do życia. Znamy coś takiego z historii? Znamy i narodowych socjalistów, którzy zabijali kogo uważali za podludzia, socjalistów spod czerwonej gwiazdki, zabijających burżujów... Znamy ekologów dokonujący ataków terrorystycznych w imię skupisk Imbecillosy Trzylistnej.

A czy Ty nie widzisz różnicy? Powtórzę pytanie - co jeśli kobieta jest już matką, a jej ciąża jest zagrożona? Ma liczyć na farta, urodzić, umrzeć w razie czego, a męża zostawić z gromadką dzieci? Myślisz, że dziecko wolałoby mieć rodzeństwo niż matkę?

Piszę, że zgwałcona kobieta nie rodzi tylko i wyłącznie dziecka zbrodniarza, ale także i swoje. Kobiecie zgwałconej potrzebna jest pomoc psychologa, by uporać się z tym co przeżyła. Nie wierzę, że psycholodzy potrafią jedynie zwalczać kompleksy Edypów, Kasandr i innych mitologicznych świrów.

Widać, że nie wiesz nic o zgwałconych kobietach.

Aborcja nie jest wyjściem dobrym ani dla dziecka, ani dla matki. Istnieje coś takiego jak syndrom poaborcyjny. Też choroba psychiczna, jako taka może przerodzić się w coś gorszego.

I każda kobieta jest tego świadoma. Do końca życia można widzieć swoje nienarodzone dziecko. Owszem, prawda. Ale to nie powód, żeby tego zabraniać.

Lekarz ma leczyć. LECZYĆ i szukać nowych metod leczenia. Obecnie postępowe środowiska lekarskie więcej otrzymują za promocję aborcji niż za badania. Bo błysnąć w świetle fleszy o zlepku komórek i przyjmować pacjentki skierowane przez Plannd Parenthud jest łatwiej niż prowadzić mozolne badania nad metodami leczenia w łonie matki.

Jeszcze wmów mi, że nikt nad tym nie pracuje. Wiesz, że nie wszyscy lekarze to naukowcy? Nie każdy się do tego nadaje? Jeśli miałabym do wyboru 100 lekarzy, nie wiedzących za co się zabrać i 2, którzy od razu by się do roboty wzięli... Jak myślisz? Których bym wybrała?



Btw. Proponuję temat przenieść do kawiarenki - to już nie jest dyskusja na temat tekstu.