Nae Mair
Na publicystykę patrzeć można różnie. Według mnie (masz odrębny pogląd) liczy się ZASYGNALIZOWANIE problemu, bo nie pisze się na wagę. Przy czytaniu tekstu musi istnieć myślowa współpraca pomiędzy jego autorem, a odbiorcą. Współpraca, a nie zgoda, ponieważ utwór nie może być bezpłciowy. Wprost przeciwnie, musi być polemiczny, kontrowersyjny, często irytujący czytelnika. Tekst literacki, to nie jest szczegółowy raport policyjny ze zdarzenia, a tekściarz nie jest zobowiązany do podawania wszystkiego „na tacy”. Autor ma obowiązek zostawić czytelnikowi pole manewru do własnych refleksji.
PS. Dawnymi czasy bawiło się dzieciom źle. Na przykład biegało po podwórku z fajerką i pogrzebaczem. Albo z patykiem udającym miecz i durszlakiem robiącym za rycerski hełm. I to były zabawy i zabawki grubo ciosane w porównaniu ze współczesnymi typu wow.
Jasna sprawa, że im zgrzebniejsze zabawki, tym bogatsza wyobraźnia. Drzewiej buzowały w pociechach pomysły na gry i zabawy. Teraz dzieciak pozbawiony „uciechowo-bajeranckich mechanizmów na kilowaty” jest bezradny jak jaskiniowiec na pasach i strach myśleć, w co się pobawi, gdy nawali prąd i szlag trafi baterie w laptopie.
pozdrowienia
Na publicystykę patrzeć można różnie. Według mnie (masz odrębny pogląd) liczy się ZASYGNALIZOWANIE problemu, bo nie pisze się na wagę. Przy czytaniu tekstu musi istnieć myślowa współpraca pomiędzy jego autorem, a odbiorcą. Współpraca, a nie zgoda, ponieważ utwór nie może być bezpłciowy. Wprost przeciwnie, musi być polemiczny, kontrowersyjny, często irytujący czytelnika. Tekst literacki, to nie jest szczegółowy raport policyjny ze zdarzenia, a tekściarz nie jest zobowiązany do podawania wszystkiego „na tacy”. Autor ma obowiązek zostawić czytelnikowi pole manewru do własnych refleksji.
PS. Dawnymi czasy bawiło się dzieciom źle. Na przykład biegało po podwórku z fajerką i pogrzebaczem. Albo z patykiem udającym miecz i durszlakiem robiącym za rycerski hełm. I to były zabawy i zabawki grubo ciosane w porównaniu ze współczesnymi typu wow.
Jasna sprawa, że im zgrzebniejsze zabawki, tym bogatsza wyobraźnia. Drzewiej buzowały w pociechach pomysły na gry i zabawy. Teraz dzieciak pozbawiony „uciechowo-bajeranckich mechanizmów na kilowaty” jest bezradny jak jaskiniowiec na pasach i strach myśleć, w co się pobawi, gdy nawali prąd i szlag trafi baterie w laptopie.
pozdrowienia