25-09-2010, 13:17
Pierwsze, co mi się rzuciło w oczy to dialogi. Nienaturalne, jakby ugrzecznione na siłę. Po co ta cenzura, wygląda to strasznie sztucznie - czytelnik wie, że osoby planujące, jak wnioskuję morderstwo, czy typowy strażnik miejski używają trochę innych słów. Opowiadasz jakąś historię, przedstaw ją więc wiarygodnie, tak okłamujesz w pewnym sensie czytelnika. Wyszły groteskowo, jak na castingu u reżysera kina akcji w Poranku Kojota.
"Cię" od małej, to nie list.
Równie słabo z opisem starcia przy bramie. Nos nie ma kości, tylko chrząstki. Jeśli cios w bok głowy był tak silny, że facetowi spadł hełm, to powinien umrzeć, albo stracić przytomność. Nie napisałeś czym go uderzył - pięścią w hełm, to trochę jak głową w mur. Zresztą, wydaje mi się, że bardzo silny cios ów hełm powinien raczej wgnieść w czaszkę mężczyzny, nie sprawić, że odleci. Tylko nie pięścią, bo to niemożliwe...
Głowy mogli raczej opierać na dłoniach, ''na nadgarstkach'' to tak średnio...
Morderstwo powinno być raczej długo planowane, powinni obserwować namiestnika, poznać jego zwyczaje, a tu zabójca zamierza wpaść na żywioł. Sam namiestnik też wygląda na twardego, gość poluje, potem pije, sądząc z czasu uczty, więcej niż Jelcyn, a jeszcze mu burdel w głowie. Właśnie, dom bardziej uciech, niż pociech.
Sporo powtórzeń, opisy są niedokładne, brak dopracowania i klimatu - typowe "wiedźmińskie" fantasy, bez żadnego wyróżnika. Rachel z jednej strony taki twardy, z drugiej się rozkleja. Trzeba postać naprawdę dobrze i umiejętnie zarysować, żeby ten kontrast nie raził, a pogłębiał charakter. Tu się nie udało, nic o nim nie mogę powiedzieć, to samo z jego towarzyszem. Nie mają nic, co by przyciągało, typowi bohaterowie.
Czyli, jest kiepsko.
"Cię" od małej, to nie list.
Równie słabo z opisem starcia przy bramie. Nos nie ma kości, tylko chrząstki. Jeśli cios w bok głowy był tak silny, że facetowi spadł hełm, to powinien umrzeć, albo stracić przytomność. Nie napisałeś czym go uderzył - pięścią w hełm, to trochę jak głową w mur. Zresztą, wydaje mi się, że bardzo silny cios ów hełm powinien raczej wgnieść w czaszkę mężczyzny, nie sprawić, że odleci. Tylko nie pięścią, bo to niemożliwe...
Głowy mogli raczej opierać na dłoniach, ''na nadgarstkach'' to tak średnio...
Morderstwo powinno być raczej długo planowane, powinni obserwować namiestnika, poznać jego zwyczaje, a tu zabójca zamierza wpaść na żywioł. Sam namiestnik też wygląda na twardego, gość poluje, potem pije, sądząc z czasu uczty, więcej niż Jelcyn, a jeszcze mu burdel w głowie. Właśnie, dom bardziej uciech, niż pociech.
Sporo powtórzeń, opisy są niedokładne, brak dopracowania i klimatu - typowe "wiedźmińskie" fantasy, bez żadnego wyróżnika. Rachel z jednej strony taki twardy, z drugiej się rozkleja. Trzeba postać naprawdę dobrze i umiejętnie zarysować, żeby ten kontrast nie raził, a pogłębiał charakter. Tu się nie udało, nic o nim nie mogę powiedzieć, to samo z jego towarzyszem. Nie mają nic, co by przyciągało, typowi bohaterowie.
Czyli, jest kiepsko.